ویراستار عزیز
سرمقاله هاوارد و کالز را با علاقه می خوانیم، درمان های جدید برای بیماری آلزایمر: مسیرهای شعله ور یا جاده ای به ناکجاآباد؟ [1]. نویسندگان درباره درمان‌های جدید ضد آمیلوئید β بحث می‌کنند و به‌طور مناسب نتیجه می‌گیرند: «سیستم‌های مراقبت‌های بهداشتی برای افراد مبتلا به زوال عقل، که ساختارهای مالی شکننده و اغلب محدودی دارند، در صورت هدایت منابع برای حمایت از دسترسی به چنین گران‌قیمت و ناکارآمدی بالینی، در معرض خطر تحریف آسیب‌رسان قرار خواهند گرفت. درمان ها.” ما موضوع سمیت و مشکل نوظهور آنژیوپاتی آمیلوئید مغزی را به این بحث اضافه می کنیم.
آنژیوپاتی آمیلوئید مغزی یک همراه رایج بیماری آلزایمر و افزایش سن است که بیماران را مستعد خونریزی لوبار می کند. بر اساس یک متاآنالیز اخیر، شیوع آن در بیماری آلزایمر 48 درصد برآورد شده است. [2] و در بیماران مبتلا به آپولیپوپروتئین E4 و آلل ε2 نسبتا شایع تر است [3]. تشخیص ممکن است در طول زندگی با توجه به معیارهای بوستون پیشنهاد شود [4]، اما چنین معیارهایی نیاز به خونریزی قابل تشخیص دارند. واقعیت این است که اکثر بیماران مبتلا به آنژیوپاتی آمیلوئید مغزی از وضعیت خود بی اطلاع هستند.
داده های کالبد شکافی در حال ظهور نشان می دهد که آنتی بادی های آزمایشی ضد آمیلوئید β بین آمیلوئید پلاک پیری و آمیلوئید عروقی تمایز قائل نمی شوند.[ 5-7]، منجر به تخریب عروقی به خودی خود، به جای پاکسازی اطراف عروقی آمیلوئید که فرضیه شده است. هم پلاک سالخورده و هم آمیلوئید عروقی یک پاسخ قوی ماکروفاژ/میکروگلیال ایجاد می کنند. [5-7]در بیماران مبتلا به آنژیوپاتی آمیلوئید مغزی منجر به تخریب مستقیم و با واسطه ایمنی عروق خونی قشر مغز می شود. تاریخ دو مورد کالبد شکافی، که بلافاصله با مرحله گسترش برچسب باز آزمایش‌های بالینی lecanemab ظاهر شد، تغییرات یکسانی را نشان داد – واسکولیت نکروزنده و هیستیوسیتی عروق خونی قشر مغزی کوچک و مملو از آنژیوپاتی آمیلوئید مغزی. [5-7]
بنابراین، انفوزیون چنین عواملی معادل تزریق واسکولیت در بیماران مبتلا به آمیلوئید عروقی است که میزان و شدت آن را نمی توان با روش های تشخیصی فعلی پیش بینی کرد. پیامدهای خاص مانند ادم و خونریزی (به عنوان مثال، ناهنجاری های تصویربرداری مرتبط با آمیلوئید، یا ARIA)، سردرد، گیجی، استفراغ، اختلالات بینایی یا راه رفتن [8] و گاهی مرگ [6,9] تعجب آور نیست، تنها سوالات فراوانی چنین عوارضی، و سلامت طولانی مدت مغز بیمارانی است که در معرض واسکولیت آمیلوئید مغزی ناشی از دارو قرار دارند.
ارزیابی مجدد انتقادی از مناسب بودن چنین داروهایی برای انتشار عمومی، همراه با قدردانی بهتر از میزانی که ARIA نشان دهنده واسکولیت نکروزان یاتروژنیک است، ضروری است.
1. هوارد آر، کالز اچ سی. درمان های جدید برای بیماری آلزایمر. BMJ 2023؛ 382:1852. DOI: 10.1136/bmj.p1852.
2. Jakel L، De Kort AM، Klijn CJM، Schreuder F، Verbeek MM. شیوع آنژیوپاتی آمیلوئید مغزی: یک مرور سیستماتیک و متاآنالیز. زوال آلزایمر 2022؛ 18 (1): 10-28. DOI: 10.1002/alz.12366.
3. نلسون PT، Pious NM، Jicha GA، و همکاران. APOE-epsilon2 و APOE-epsilon4 با افزایش تجمع آمیلوئید در عروق مغزی ارتباط دارند. J Neuropathol Exp Neurol 2013؛ 72 (7): 708-15. DOI: 10.1097/NEN.0b013e31829a25b9.
4. سوئیس A، Charidimou A، McCarter SJ، و همکاران. معیارهای بوستون نسخه 2.0 برای آنژیوپاتی آمیلوئید مغزی بدون خونریزی: یک مطالعه اعتبار سنجی نوروپاتولوژیک MRI. medRxiv 2023. DOI: 10.1101/2023.11.09.23298325.
5. Castellani RJ، Shanes ED، McCord M، و همکاران. نوروپاتولوژی ایمونوتراپی آنتی آمیلوئید بتا: گزارش یک مورد. J Alzheimers Dis 2023؛ 93 (2): 803-813. DOI: 10.3233/JAD-221305.
6. سولوپووا ای، رومرو-فرناندز دبلیو، هارمسن اچ، و همکاران. آرتریت کشنده مغزی مرتبط با بتا آمیلوئید در زنی که برای بیماری آلزایمر تحت درمان با لکانماب قرار گرفته است. Nat Commun 2023؛ 14 (1): 8220. DOI: 10.1038/s41467-023-43933-5.
7. Reish NJ, Jamshidi P, Stamm B, et al. خونریزی های مغزی متعدد در بیمار دریافت کننده لیکانماب و درمان با t-PA برای سکته مغزی. N Engl J Med 2023؛ 388 (5): 478-479. DOI: 10.1056/NEJMc2215148.
8. Hampel H، Elhage A، Cho M، Apostolova LG، Nicoll JAR، Atri A. ناهنجاری های تصویربرداری مرتبط با آمیلوئید (ARIA): ویژگی های رادیولوژیکی، بیولوژیکی و بالینی. مغز 2023؛ 146 (11): 4414-4424. DOI: 10.1093/brain/awad188.
9. Sims JR, Zimmer JA, Evans CD, et al. Donanemab در بیماری آلزایمر با علائم اولیه: کارآزمایی بالینی تصادفی شده TRAILBLAZER-ALZ 2. جاما 2023؛ 330 (6): 512-527. DOI: 10.1001/jama.2023.13239.