ویراستار عزیز،
مقاله «سیستم تخصیص جدید برای آموزش بنیادی پزشکان را حتی قبل از شروع کار، روحیه آنها را تضعیف می کند» را با علاقه خواندیم. ما به عنوان دانشجویان پزشکی، می‌خواهیم بینش‌هایی را اضافه کنیم و به نکاتی در مورد از دست دادن درک شده آژانس بپردازیم.
سیستم تخصیص آگاهانه ترجیحی (PIA) یک انحراف از مدل قبلی را نشان می دهد که معیارهای عملکرد آموزش (EPM) و آزمون قضاوت موقعیتی (SJT) را ترکیب می کرد. داده‌های دفتر برنامه بنیاد بریتانیا نشان می‌دهد که همه 9702 متقاضی واجد شرایط، جایگاه‌های خود را در مدارس بنیاد تضمین کرده‌اند و 75 درصد آنها اولویت اول خود را دریافت کرده‌اند. [1]. این نشان دهنده بهبودی نسبت به دو سال گذشته است، جایی که 71٪ (2023) و 74٪ (2022) اولین انتخاب های خود را به دست آوردند. علاوه بر این، 83٪ اولویت اول یا دوم خود را تعیین کردند، در حالی که 92٪ در یک مدرسه پایه در 5 انتخاب برتر خود قرار گرفتند. [1].
SJT قبلاً 50 درصد از نمره کل یک نامزد را به خود اختصاص می داد. سام و همکاران با استناد به شواهدی مبنی بر تعصب تبعیض آمیز علیه دانشجویان اقلیت قومی بریتانیا و شکست آن در ایجاد تمایز مؤثر بین نامزدها، اشکالات SJT را به عنوان یک عامل تعیین کننده برای تخصیص برنامه بنیاد بریتانیا (UKFP) مورد بحث قرار داده اند. [2,3]. برخی از دانشجویان بر این عقیده هستند که در سیستم قبلی کنترل قابل توجهی بر انتخاب های خود داشتند. با این حال، توجه به این نکته مهم است که قبلاً تخصیص نامزدها به طور چشمگیری تحت تأثیر عوامل خارج از کنترل آنها بود. رتبه بندی آنها و متعاقباً مقصد مدرسه پایه آنها توسط یک آزمون ناقص، STJ، تعیین شد، که در آن حتی کارشناسان در تعیین پاسخ های “صحیح” توافق نداشتند. علاوه بر این، کاندیداها می‌توانند با ترکیبی از شانس و قومیت به تنهایی 2700 رتبه در رتبه‌بندی بالا یا پایین بروند، همانطور که سام و همکاران نشان داده‌اند. al [3].
برخلاف تصور رایج، EPM 9% در مقابل 50% از کل نمره را به خود اختصاص داد (با دانش آموزان دهک دهم 41 و دهک بالا 50). EPM همچنین برای روش‌های ارزیابی متنوع خود در دانشکده‌های پزشکی مورد بررسی قرار گرفت و یک سیستم ذاتاً ناعادلانه ایجاد کرد. مدل تخصیص UKFP قبلی باعث ایجاد رقابت غیرضروری در بین همسالان شد، که رفتارهای رقابتی را در بین دانشجویان پزشکی ایجاد می‌کند و ارزش‌های کار تیمی NHS را تضعیف می‌کند. [2].
بنابراین، دور شدن از معیارهای SJT و EPM فشار سنتی مرتبط با محیط‌های رقابتی دانشکده پزشکی را کاهش می‌دهد و فضای حمایت‌کننده‌تر و مشارکتی را برای رفاه جامعه دانشکده پزشکی ایجاد می‌کند. سیستم PIA منجر به افزایش تخصیص اولویت‌های برتر بدون استرس معیارهای عملکرد شده است.
علاوه بر این، اگر کسی معتقد باشد که امتحانات بازتاب دقیقی از شایستگی دانشجویان پزشکی به عنوان پزشکان آینده است، در آن صورت سیستم قبلی که EPM در آن لحاظ می شد، متخصص ترین پزشکان بنیاد را در مناطقی که بیش از حد اشتراک دارند متمرکز می کرد. بنابراین، سیستم PIA می‌تواند به طور بالقوه به نفع مناطقی باشد که دارای اشتراک کمتری هستند، که منجر به توزیع عادلانه‌تر کارآموزان پزشکی در سراسر بریتانیا می‌شود و به نابرابری‌های مراقبت‌های بهداشتی منطقه‌ای رسیدگی می‌کند.
ما قدردانی می کنیم که بخشی از دانش آموزان در محیط های ناآشنا و دور از سیستم های پشتیبانی قرار می گیرند. این فشار را در طول یک انتقال بحرانی از دانشجو به کار حرفه ای افزایش می دهد. با این حال، این موضوع همچنان در سیستم قبلی وجود داشت.
به طور کلی، اجرای فوری تغییر می تواند باعث ایجاد اضطراب در بین دانش آموزان با این احساس شود که پست هدف در میانه راه تغییر می کند. با این حال، ممکن است استدلال شود که ادامه یک سیستم تبعیض آمیز شناخته شده غیراخلاقی است. اگر دانشجویان پزشکی از منطق پشت این تغییر و مزایای کلی بهتر مطلع شوند، ممکن است قدردانی بیشتری از سیستم PIA وجود داشته باشد.
منابع:
1. مقایسه نتایج تخصیص برنامه بنیاد [Internet]. [cited 2024 Mar 10]. موجود در: https://foundationprogramme.nhs.uk/wp-content/uploads/sites/2/2024/03/Co…
2. Sam AH، Fung CY، Reed M، Hughes E، Meeran K. زمان تخصیص پایه مبتنی بر اولویت؟ پزشکی بالینی (لندن، انگلستان) [Internet]. 1 نوامبر 2022 [cited 2023 Mar 10]؛ 22 (6): 590-3. در دسترس از: https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/36427881/
3. Sam AH, Brown CA, Kluth D, Wilkinson P, Hawthorne K, Chee Yeen Fung, et al. آزمون قضاوت موقعیتی: پاسخ مناسبی برای تخصیص برنامه بنیاد بریتانیا نیست. پزشکی بالینی. 1 نوامبر 2023؛ 23 (6): 647.2-648.