ویراستار عزیز،
به عنوان دانشجوی سال ماقبل آخر و بخشی از گروه 2024، یادگیری در مورد تغییرات پیشنهادی بسیار دیرهنگام در تخصیص برنامه پایه باعث آرامش شد.(1)
در حال حاضر، در حالی که 50٪ از رتبه ملی یک داوطلب با معیار عملکرد آموزشی آنها (EPM) تعیین می شود، هر داوطلب فقط برای فارغ التحصیلی از دانشکده پزشکی 41٪ دریافت می کند و 9٪ باقیمانده بر اساس دهک آنها در دانشکده پزشکی تعیین می شود. علاوه بر غیرقابل مقایسه بودن در بین دانشکده های پزشکی به دلیل عدم استانداردسازی آزمون و امتیازدهی، (2،3) این سهم عملکرد تحصیلی در مقایسه با سهم آزمون قضاوت موقعیتی (SJT) که 50 درصد باقی مانده را تشکیل می دهد، کمرنگ می شود. از رتبه ملی خود با این حال، توانایی SJT در دستیابی به هدف خود برای ارزیابی ویژگی های غیر آکادمیک بارها مورد سوال قرار گرفته است. مطالعات همبستگی ضعیفی را با رتبه ناظر نشان داده‌اند، که اهمیت آن عمدتاً توسط گروه SJT با امتیاز پایین‌تر هدایت می‌شود (4) و هیچ ارتباط معنی‌داری با خطر اقدامات انضباطی آینده وجود ندارد. (5) در عوض، به عنوان یک تمایز بسیار بهتر عمل می‌کند. نامزدهای سفیدپوست و اقلیت های قومی.(6)
یکی دیگر از معایب سیستم فعلی که به ندرت مورد بحث قرار گرفته است، تأثیر ثانویه آن است که فعالانه دانش آموزان را از پیگیری تلاش های دیگر دلسرد می کند. به عنوان مثال، تحقیقات علمی، رهبری و تدریس، همگی مهارت‌های ضروری برای پزشکان هستند و به درستی در استخدام تخصص ارزش دارند. دانشکده‌های پزشکی فرصت ارزشمندی را برای دانشجویان فراهم می‌کنند تا این علایق را توسعه دهند و آنها را به پزشکان بالینی بهتر تبدیل کنند. سیستم رتبه بندی مانع از این فرصت می شود زیرا دانش آموزان مجبور هستند آمادگی بیش از حد برای امتحانات را بر حضور در محل های بالینی و توسعه فوق برنامه اولویت دهند. در نهایت، دانشجویانی که دارای انگیزه تحصیلی بیشتری هستند، هنوز انگیزه های زیادی برای برتری در دانشکده پزشکی در قالب بورسیه ها و جوایز دارند، که به طور مشابه به استخدام تخصص کمک می کند.
به طور خلاصه، سیستم فعلی به جای دستیابی به هدف خود که پاداش برتری است، استرس بیش از حد را بدون ارزش پیش‌بینی ایجاد می‌کند و از رشد کل نگر دانش‌آموزان جلوگیری می‌کند. به عنوان دانش‌آموزان و ذینفعان، باید شواهد فعلی را از نزدیک بررسی کنیم و در نظر بگیریم که چه ارزش‌هایی را در پزشکان آینده خود ترویج می‌کنیم.
منابع:
1. رز سی. دانش آموزان احساسات متفاوتی در مورد تغییرات پیشنهادی در برنامه بنیاد دارند. BMJ. 2023؛ 380: p323. https://doi.org/10.1136/bmj.p323.
2. Hope D، Kluth D، Homer M، Dewar A، Fuller R، Cameron H. تنوع در عملکرد در آیتم های محتوای رایج در دانشکده های پزشکی انگلستان. آموزش پزشکی BMC. 2021؛ 21 (1): 323. https://doi.org/10.1186/s12909-021-02761-1.
3. McManus I، Elder AT، de Champlain A، Dacre JE، Mollon J، Chis L. فارغ التحصیلان دانشکده های مختلف پزشکی بریتانیا تفاوت های اساسی در عملکرد MRCP (UK) قسمت 1، قسمت 2 و معاینات PACES نشان می دهند. BMC Medicine. 2008؛ 6 (1): 5. https://doi.org/10.1186/1741-7015-6-5.
4. Cousans F, Patterson F, Edwards H, Walker K, McLachlan JC, Good D. ارزیابی نقش مکمل SJT و ارزیابی آکادمیک برای ورود به عمل بالینی. پیشرفت در آموزش علوم بهداشت: تئوری و عمل. 2017؛ 22 (2): 401-413. https://doi.org/10.1007/s10459-017-9755-4.
5. Sam AH, Bala L, Westacott RJ, Brown C. آیا عملکرد تحصیلی یا آزمون قضاوت موقعیتی در دانشکده پزشکی با احتمال اقدام انضباطی مرتبط است؟ یک مطالعه همگروهی گذشته نگر ملی. پزشکی آکادمیک: مجله انجمن کالج های پزشکی آمریکا. 2021؛ 96 (10): 1467-1475. https://doi.org/10.1097/ACM.0000000000004212.
6. پروژه ISFP. گزارش های فنی FP 2013-2020. https://isfp.org.uk/fp-technical-reports/.