ویراستار عزیز،
خواندن تأملات و توصیه‌هایی در مورد اینکه چگونه «کنجکاوی می‌تواند همه تفاوت‌ها را در درمان ایجاد کند» تکمیل کننده کتاب فوق‌العاده‌ای بود که توسط دیوید بروکس به نام «چگونه یک شخص را بشناسیم» خوانده‌ام. من اولین بار شنیدم که بیل گیتس به این کتاب در یک پادکست اشاره کرده است. یک نقل قول از کتاب من فکر می کنم آنچه را که لوئیز اسمیت از همه ما می خواهد انجام دهیم تایید می کند. ما در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که در آن مردم نمی‌توانند داستان‌هایشان را تعریف کنند. ما سال‌ها در کنار مردم کار می‌کنیم و زندگی می‌کنیم بدون اینکه هرگز داستان‌های آنها را بدانیم. چطور شد که اینطور شد؟
احساس می کنم کنجکاوی از کنار تخت شروع یا پایان نمی یابد. بروکس توضیح می دهد که، “همدلی مجموعه ای از مهارت های اجتماعی و عاطفی است. این مهارت ها تا حدودی شبیه مهارت های ورزشی هستند: برخی از افراد به طور طبیعی استعداد بیشتری در همدلی نسبت به دیگران دارند؛ همه با آموزش بهبود می یابند.” امیدوارم او در آموزش این مهارت ها به دانش آموزان موفق باشد.
مال شما