ویراستار عزیز،
دکتر اسماعیل و اورینگتون می گویند که ما باید به روی راه های جدید در پزشکی باز باشیم (1). موافقم، پزشکی یک رشته پویا است و زمانی که ما نوآوری کنیم و پیشرفت کنیم، بیماران سود می برند. آنها پیشنهاد می کنند که ما باید به عنوان بخشی از این راه های جدید به روی همکاران پزشک (PAs) باز باشیم.
در پزشکی، قوانین قوی تحقیقات و آزمایشات بالینی داریم. ما محتاط میمانیم زیرا قصد ما برای انجام کارهای خوب میتواند باعث آسیب غیرعمدی شود، که نمونههای زیادی در تاریخ وجود دارد که میتوان از آن استفاده کرد. به همین دلیل است که بیماران به طور مناسب رضایت دارند و تنها زمانی در معرض خطر قرار می گیرند که احتمال سود وجود داشته باشد.
شواهد ارزیابی و حمایت از مدل PA کجاست؟ تحقیقات اندک موجود یا از کشورهای دیگر با استانداردهای آموزشی و مقررات متفاوت میآیند، یا معیارهای سادهای مانند میزان بررسیهای سفارششده و رضایت بیمار را ارزیابی میکنند که نمیتوانند کل داستان را بیان کنند (2).
در کنفرانس اخیر انجمن متخصصان بیهوشی آمریکا به من یادآوری شد که نرخ پایین عوارض جانبی مستلزم ثبت نام تعداد بیشتری از بیماران در کارآزماییها برای شناسایی تفاوتها است. درصد کمی از یک عدد بزرگ عدد بزرگی باقی می ماند. هنگامی که عوارض جانبی شامل تشخیص تاخیری، تشخیص اشتباه یا حتی مرگ است، همانطور که متأسفانه در موارد غم انگیز افرادی مانند امیلی چسترتون دیدهایم، ما مدیون بیماران خود هستیم که ابتدا شواهد ایمنی را ایجاد کنیم.
دکتر اسماعیل و اورینگتون اذعان دارند که در مورد عناوین PA و نحوه استفاده از آنها سردرگمی وجود دارد. آنها همچنین تصدیق می کنند که اشتباهات زمانی اتفاق می افتد که PA خارج از صلاحیت خود یا با نظارت ناکافی کار می کنند. چیزی که آنها به آن توجه نمی کنند خطر بدتر شدن این مسائل در صورت افزایش نیروی کار قبل از رسیدگی کامل به این مسائل است. مقررات کلیدی است اما یک گلوله نقره ای نیست. GMC اعلام کرده است که آنها محدوده عملکرد PA را پس از صلاحیت تنظیم نمی کنند، و کالج های سلطنتی یا سکوت کرده اند یا تمایلی به پذیرش این موضوع ندارند. پس چه کسی استانداردهای سراسری را تضمین خواهد کرد؟
در مورد نظارت، دانشجویان و پزشکان پزشکی در سراسر کشور در حال حاضر با دسترسی به رویدادهای آموزشی تحت نظارت مشکل دارند. خود سرپرستان اغلب وقت کافی برای ارائه آموزشی که دوست دارند ندارند. همه ما تحقیقات پانوراما در سال گذشته را دیدهایم که نظارت ناکافی بر پزشکان را در یک مطب عمومی نشان میدهد (3). در یک NHS که بیش از حد کشیده شده است، بسیار ساده لوحانه است که فکر کنیم این مسائل به طور ناگهانی با یا بدون مقررات حل می شوند.
چگونه میتوانیم از گسترش نقشی حمایت کنیم که به شدت متکی به نظارتی است که برای ارائه آن تلاش میکنیم، شواهد کیفی برای نشان دادن ایمنی ندارد، و ما نیروی کار فزایندهای از پزشکان محلی داریم که میتوانند در همان نقشها چیزهای بیشتری ارائه دهند؟ من فکر می کنم ما باید با موضع BMA موافق باشیم که خواستار توقف فوری استخدام PA است (4). بیماران ما مستحق مراقبتهای مبتنی بر شواهد با کیفیت بالا هستند، نه گچ سیاسی بر روی یک زخم خالی.
دکتر بالاز هالوس
1. https://www.bmj.com/content/383/bmj.p2797
2. https://bjgp.org/content/65/634/e344.short
3. https://www.bmj.com/content/377/bmj.o1488
4. https://www.bma.org.uk/bma-media-centre/bma-calls-for-immediate-pause-on…