پاسخ: هلن سالزبری: همکاران پزشک در عمل عمومی

ویراستار عزیز

مقاله هلن سالزبری را با علاقه خواندم. او نتیجه گیری می کند و با اشاره به طرح آموزش پزشک متخصص، “این طرح همچنین منجر به کاهش خطرناک استانداردها شده است” را برجسته می کند.

من در NHS مراقبت های حاد و اورژانس، به عنوان یک پزشک جوان و سپس به عنوان یک مشاور، در طول 40 سال کار کرده ام. من دیده ام که بسیاری از پزشکان جوان و ارشد در هر دو بخش مراقبت های اولیه و ثانویه نتوانسته اند به تشخیص آمبولی ریه مشکوک شوند یا در نظر نداشته باشند که این بیماری زمینه ای بوده است. من موارد زیادی از این قبیل را بررسی کرده ام که علت مرگ آمبولی ریه بوده و علائم پیش از بیماری متأسفانه سوء تعبیر شده است. تا آنجا که من می‌دانم هیچ پایگاه داده‌ای وجود ندارد که اندازه‌گیری کند که یک پزشک شاغل در NHS در 40 سال گذشته، در زمانی که موقعیت مناسبی برای انجام این کار داشته‌اند، چند وقت یک‌بار این تشخیص را انجام نداده یا به آن مشکوک نشده است. احتمالاً غیرعادی است اما به اندازه کافی مکرر است که به عنوان یک خطای مکرر قابل تشخیص است.

تجربه من نشان می دهد که این یک مسئله تکراری در عملکرد بالینی NHS برای چندین سال است. خطاهای بالینی باید به درستی بررسی و برجسته شوند، به طوری که موسسات، جراحی های GP و همه ارائه دهندگان NHS یاد بگیرند که چگونه از عود بیماری جلوگیری کنند. من مطمئن نیستم که بر اساس یک گزارش به این نتیجه برسم که “تقویت خطرناک استانداردها” در حال وقوع است. این نوع خطاهای پزشکی تا زمانی که من به یاد دارم در عمل بالینی وجود داشته است، یعنی خیلی قبل از معرفی طرح آموزشی پزشکان. NHS باید بیشتر بر یادگیری درس‌های درست از بررسی باز و دقیق چنین خطاهایی تمرکز کند، از «فرهنگ سرزنش» اجتناب کند و سیستم‌های عامل انعطاف‌پذیرتری را توسعه دهد که از پزشکان حمایت و محافظت می‌کند.

من از معرفی «هوش مصنوعی» برای حمایت از تصمیم‌گیری استقبال می‌کنم، اگر بتوان نشان داد که از خطاهای پزشکی نادر اما مکرر جلوگیری می‌کند و به همکاران پزشک، پرستاران، پزشکان و همه پزشکان بالینی که در مراقبت‌های حاد NHS کار می‌کنند کمک می‌کند.

با احترام

دکتر DW Hodgkinson، BM BS; FRCSE; FRCPE FRCEM; MFSEM
مشاور فوریت های پزشکی