ویراستار عزیز
واقعاً چرا این همه هیاهو، وقتی یک مشاوره 10 دقیقه ای توسط همکار پزشک انجام می شود با مشاوره 10 دقیقه ای که توسط پزشک انجام می شود، تفاوتی ندارد؟
در آن چارچوب زمانی، هیچ یک از بازیگران ستاره‌ای ملزم به تشخیص بیماری نیستند، زیرا این تصور وجود دارد که دیگر لازم نیست بین علامت و تشخیص تمایز قائل شود. قبل از شروع یک معالجه[1].
در مطالعه اخیر، بیمارانی که با ادم محیطی، با یا بدون تنگی نفس مراجعه کرده بودند، دیورتیک‌ها (100 درصد موارد) با یا بدون مهارکننده‌های آنزیم تبدیل کننده آنژیوتانسین یا مسدودکننده‌های بتا بدون مزیت تشخیص قبلی نارسایی قلبی تجویز شدند. برخی از آنها در این استراتژی پیشرفت کردند، به طوری که یک تجزیه و تحلیل گذشته نگر نشان داد که “بیماران یک دیورتیک حلقه ای را بدون تشخیص ثبت شده نارسایی قلبی تجویز کردند]حوادث نارسایی قلبی را با نرخی قابل مقایسه با بیمارانی که تشخیص نارسایی قلبی ثبت شده داشتند، تجویز کردند. “[1].
با وجود این تجزیه و تحلیل، مهارت تشخیصی یکی از ویژگی های ماندگاری است که پزشک را از بقیه رقبا از جمله همکاران پزشک متمایز می کند.
در معنای نهایی آن، تشخیص به بهترین وجه به عنوان «شناسایی علل زمینه‌ای» تعریف می‌شود[s]در این زمینه، فارغ‌التحصیلان پزشکی این پتانسیل را دارند که حتی از باهوش‌ترین و بهترین پزشکان هم عمل کنند، از این رو مسیرهای بیماری‌زای بیماری‌زا مانند هلیکوباکتر پیلوری کشف شد که مدیریت بیماری زخم پپتیک را متحول کرده است. دلیل آن این است که پزشکان این عادت آزاردهنده را دارند که به این سؤال ادامه دهند: «می‌خواهم علت زمینه‌ای را شناسایی کنم»، استدلالی که جزئی از عملکرد بالینی یک پزشک همکار نیست، و حتی ممکن است با مشاوره 10 دقیقه‌ای ناسازگار باشد. بدون توجه به انتخاب بازیگر ستاره
منابع
[1]Cuthbert JJ.، Soyiri I.، Lomax SJ و همکاران
پیامدها در بیماران تحت درمان با دیورتیک های لوپ بدون تشخیص نارسایی قلبی: یک مطالعه کوهورت نگر
Heart doi 10.1136/heartjnl-2023-323577