پاسخ: با گسترش بیماری، گرسنگی و بیماری، سیستم بهداشتی غزه با تهدیدهای فزاینده ای مواجه است

ویراستار عزیز،
من می خواهم به آخرین جمله از مقاله دکتر بلخی پاسخ دهم، زیرا فکر نمی کنم بقیه آن مورد مناقشه باشد.
در طول حضور من در لیمود، جشنواره آموزش یهودی. من در دو جلسه به میزبانی گروه‌های صلح شرکت کردم، 49% (www.the49%.com) و انجمن برخورد بین ادیان (www.interfaith-encounter.org). افرادی از دیگر گروه های صلح، زنان به راه انداختن صلح، یاچاد در آنجا بودند، ده ها نفر از آنها وجود دارد. آنها در طول خصومت های کنونی به صورت آنلاین به ملاقات خود ادامه داده اند. حتی چند عضو موفق شدند از غزه به جلسات Whatsapp بپیوندند.
خیلی سریع سوال “آیا این فعالیت گروه صلح فایده ای دارد؟” خواسته شده بود. من پیشنهاد دادم که اندازه گیری میزان فایده آن دشوار است زیرا کار پیشگیرانه است. فراخوانی برای داده در این مورد به سرعت دنبال شد.
برخی شواهد حکایتی وجود دارد که نشان می دهد کار می کند. مجری گروه برخورد بین ادیان می گوید که یکی از همکارهای مسلمان به او اطلاع داده است که برای تبدیل شدن به یک بمب گذار انتحاری به او نزدیک شده اند. میزبان پاسخ داد؛ “پس من و بچه‌هایم را می‌کشتی”. “به همین دلیل این کار را نکردم” دوباره به همکارش پیوست.
من این رفتار را باورنکردنی می دانم. به زندگی خودش اهمیتی نمی‌دهد، او بیشتر نگران دوست طرف مقابل و فرزندانش بود. نوع دوستی مردم هرگز مرا شگفت زده نمی کند.
آیا کسی وجود دارد که مطالعه ای برای سنجش تأثیر گروه های صلح مردمی طراحی کند؟ خواه از نظر کاهش آسیب های ناشی از نفرت، تروریسم، یا بدرفتاری پرسنل نظامی با غیرنظامیان باشد. یا هر نتیجه قابل اندازه گیری برای آن موضوع.
و اگر تأثیری نداشته باشد، حتی ممکن است به ما کمک کند تا فرآیندی را توسعه دهیم که تأثیری دارد.