LTFT: بخشی از راه حل، نه بخشی از مشکل

ویراستار عزیز،

من سالها LTFT کار کرده ام. من دلایل خاص خود را برای این کار دارم. این سالها تجربه LTFT و دلایل من برای انجام این کار به من این امکان را داده است که دقیقاً از آنچه در نقش های کاری خود روی میز آورده ام قدردانی کنم. من می دانم که من بخشی از مشکل نیستم زیرا LTFT هستم، بلکه بخشی از راه حل هستم. من همچنین می دانم که حتی اگر FT باشم، همانطور که بارها از من خواسته شده است، هرگز نمی توانم راه حل کامل باشم – سوراخ های زیادی در دیوار برای اینکه بتوانم به تنهایی وصل کنم. من به اندازه کافی عاقل (؟ بدبین) هستم که بدانم موافقت من با افزایش ساعات کاری کمترین تأثیر را در جلب رضایت درخواست کننده تا زمان بروز بحران بعدی خواهد داشت. با این حال، تأثیر آن بر محیط های من به جز کار فاجعه بار خواهد بود.

جهان به سرعت در حال تغییر است و عبارت “در روزگار من…” دیگر مطرح نیست. این واقعیت که ما با بحران استخدام و نگهداری مواجه هستیم، برای هیچ کس خبری نیست. تلاش‌های قبلی برای رفع این مشکل بی‌اثر بوده است. من فکر می‌کنم که باید متفاوت فکر کنیم که چگونه همکاران بالقوه‌مان می‌توانند کار کنند و آماده باشیم که در مورد برنامه‌های شغلی که با آنها ایجاد می‌کنیم، انعطاف‌پذیر باشیم. به نوبه خود، احتمالاً همکارتان را به دست خواهید آورد که احساس می‌کند دیده می‌شود، ارزشمند است، مهارت‌هایی دارد که در پزشکی به شدت مورد نیاز است: مدیریت زمان، اخلاق کاری، انگیزه، تصمیم‌گیری سریع و مجموعه‌ای از مهارت‌های دیگر که از زمان دوری‌شان از زغال سنگ به دست آمده‌اند. با استخدام متفاوت، احتمال بیشتری وجود دارد که به نیروی کار متنوع، چند ماهه و با انگیزه ای که شدیداً به آن نیاز دارید، برسید. اگر ثابت کنید که برای این بخش از نیروی کار خود ارزش قائل هستید، “دیدن” و قدردانی می کنید، احتمال حفظ آنها بیشتر است.

فرض نکنید که ما یک “معامله آرام” داریم یا اینکه به اندازه کافی کار نمی کنیم. ما دلایل خاص خود را برای LTFT بودن داریم و این تنها چیزی است که شما حق دارید یا باید بدانید. ما دستمزد کمتری می گیریم و پیشرفت شغلی هنوز بسیار سخت تر است. اگر هنوز احساس می کنید که با همکاران LTFT “معامله بد” داشته اید، لطفاً در نظر بگیرید که آیا نگرش شما، که آشکار خواهد بود، مانع از نشان دادن مزایای واقعی آنها به شما می شود یا خیر. غیر تنبل. احمق نیست. خیلی شلوغ تر از آن است که به نگرش های منسوخ شده شما سر و صدا کنید.

طرح مجدد یک مشکل و به دست آوردن دیدگاه جدید همیشه کمک می کند. صرفاً ادامه دادن به استخدام مانند همیشه چیزی را تغییر نخواهد داد. شاید یک همکار پاره وقت بتواند بخشی از راه حل باشد؟