ویراستار عزیز
کلاین و همکاران اثربخشی واکسن زوستر زنده را طی 12 سال پس از واکسیناسیون در افراد 50 ساله و بالاتر ارزیابی کرد (1). اثربخشی واکسن در پیشگیری از هرپس زوستر، نورالژی پس از تبخال، هرپس زوستر چشمی، و پذیرش در بیمارستان برای هرپس زوستر به عنوان پیامدهای بالینی مورد استفاده قرار گرفت. اثربخشی واکسن، بیان شده با درصد، با تنظیم افراد واکسینه نشده به عنوان گروه مرجع به صورت (نسبت خطر 1) × 100 محاسبه شد. اثربخشی واکسن برای عفونت هرپس زوستر به طور قابل‌توجهی با گذشت زمان کاهش یافت و 67.2% (95% فاصله اطمینان (CI): 65.4% تا 68.8%) در سال اول به 14.9% (95% CI: 5.1% تا 23.7%) پس از آن رسید. 10 تا 12 سال. سایر پیامدهای بالینی نیز در طول زمان کاهش یافت. من نظری در مورد مطالعه در مورد توانایی محافظت دارم.
نویسندگان ذکر کردند که محافظت در برابر هرپس زوستر کم بود اما در برابر نورالژی پس از تبخال بیشتر بود. اثربخشی واکسن با کاهش خطر با توجه به نسبت خطر ارزیابی شد و طبیعی است که توانایی محافظتی برای هرپس زوستر و چندین عارضه جانبی در طول زمان کاهش می‌یابد. واکسن زوستر زنده ایمنی مادام العمر را حفظ نمی کند و ممکن است برای جلوگیری از علائم بالینی آشکار واکسیناسیون اضافی لازم باشد. اگر اثربخشی واکسن حداقل 50% مورد نیاز باشد، هر ساله واکسیناسیون مورد نیاز است. اما اثربخشی واکسن حداقل 25% مورد نیاز است، در عرض 9 سال پس از واکسیناسیون قابل قبول است. اهمیت آماری اثربخشی واکسن با پذیرش واقعی در واکسیناسیون متفاوت است، و این گزارش ممکن است به اطلاعات اولیه در روش‌های واکسن زوستر زنده کمک کند.
منابع
1. کلاین NP، Bartlett J، Fireman B، و همکاران. اثربخشی واکسن زوستر زنده طی 10 سال پس از واکسیناسیون: مطالعه کوهورت دنیای واقعی با استفاده از پرونده الکترونیک سلامت BMJ 2023;383:e076321.