ویراستار عزیز
“افزایش استراتژیک سواد سلامت از طریق رسانه های اجتماعی در هند”
من ناگزیر هستم در پاسخ به نظر تامل برانگیز، “بهبود درک عمومی از تحقیقات پزشکی: نقش BMJ” بنویسم (BMJ 2023; 385:q879). این مقاله به درستی بر نقش محوری سواد سلامت در بهبود نتایج سلامت عمومی تاکید می کند. مایلم این بحث را با تمرکز بر هند – کشوری در حال توسعه با چالش ها و فرصت های منحصر به فرد در این زمینه – و پتانسیل تحول آفرین رسانه های اجتماعی در پیشبرد سواد سلامت، گسترش دهم. ارزش سواد سلامت فراتر از آموزش ابتدایی است. برای توانمندسازی تصمیمات بهداشتی آگاهانه و مدیریت موثر سلامت، به ویژه در محیط‌های محدود به منابع، حیاتی است. تحقیقات به طور مداوم نشان می دهد که سطوح بالاتر سواد سلامت با نتایج سلامت بهتر و استفاده کارآمدتر از خدمات مراقبت های بهداشتی مرتبط است (1).
در کشورهای در حال توسعه مانند هند، که دسترسی به مراقبت های بهداشتی به طور چشمگیری متفاوت است، بهبود سواد سلامت می تواند به عنوان یک اهرم مهم برای ارتقای سلامت عمومی و کاهش نابرابری ها عمل کند. هند چشم اندازی از تضادهای فاحش در سواد سلامت، به ویژه بین مناطق شهری و روستایی ارائه می دهد. جمعیت روستایی اغلب با موانع قابل توجهی برای دسترسی به آموزش و خدمات بهداشتی، تشدید نابرابری های بهداشتی و محدود کردن اثربخشی مداخلات بهداشت عمومی مواجه هستند (2). با این حال، زیرساخت دیجیتالی هند که به سرعت در حال گسترش است، فرصتی بزرگ برای کاهش این چالش ها است. با بیش از 600 میلیون کاربر اینترنت، پلتفرم های دیجیتال می توانند به طور استراتژیک برای انتشار آموزش بهداشت هدفمند و مشارکت با جمعیت های مختلف مورد استفاده قرار گیرند (3).
رسانه های اجتماعی به طور گسترده در سراسر هند مورد استفاده قرار می گیرند و می توانند ابزار قدرتمندی برای انتشار اطلاعات سلامت باشند. این پتانسیل را دارد که جوامع را آموزش دهد و درگیر کند، بنابراین درک و مدیریت سلامت آنها را افزایش می دهد. با این وجود، خطر اطلاعات نادرست، به ویژه در طول همه گیری COVID-19 برجسته شده است، نمی تواند نادیده گرفته شود (4). اعتبارسنجی دقیق محتوا و همکاری با متخصصان مراقبت های بهداشتی برای اطمینان از صحت و قابلیت اطمینان اطلاعات به اشتراک گذاشته شده ضروری است.
برای استفاده موثر از پتانسیل رسانه های اجتماعی در بهبود سواد سلامت در هند، توصیه می کنم:
(الف) ایجاد مشارکت بین دولت، سازمان‌های غیردولتی و پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی برای توسعه و ترویج محتوای بهداشتی دقیق.
ب) اجرای کمپین های ملی سواد سلامت با استفاده از دسترسی گسترده و قابلیت های تعاملی رسانه های اجتماعی.
(ج) تسهیل همکاری بین متخصصان سلامت و کارشناسان رسانه های دیجیتال برای اطمینان از اینکه محتوا واقعی، جذاب و قابل درک است.
با افزایش سواد سلامت از طریق رسانه های اجتماعی، هند این پتانسیل را دارد که چشم انداز بهداشت عمومی خود را به میزان قابل توجهی بهبود بخشد و مراقبت های بهداشتی را در دسترس تر و موثرتر کند. این ابتکار با اهداف بهداشت جهانی همسو است و می تواند کمک زیادی به دستیابی به اهداف توسعه پایدار، به ویژه اهداف مرتبط با سلامت و رفاه خوب کند.
منابع:
1. Berkman ND، Sheridan SL، Donahue KE، Halpern DJ، Crotty K. سواد سلامت پایین و نتایج سلامت: یک بررسی سیستماتیک به روز شده. Ann Intern Med. 2011؛ 155:97-107.
2. Rowlands G, Protheroe J, Winkley J, Richardson M, Seed PT, Rudd R. سواد سلامت و وضعیت سلامت مردان با شرایط مزمن که محروم و محروم هستند. لانست. 2015؛ 385: 2395-2405.
3. Kemp S. Digital 2020: 3.8 میلیارد نفر از رسانه های اجتماعی استفاده می کنند. ما اجتماعی هستیم. 2020.
4. Pennycook G، McPhetres J، Zhang Y، Lu JG، Rand DG. مبارزه با اطلاعات نادرست COVID-19 در رسانه های اجتماعی: شواهد تجربی برای یک مداخله دقت مقیاس پذیر. Psychol Sci. 2020؛ 31:770-780.