بررسی تأثیر دوگانه رسانه های اجتماعی بر سلامت و رشد نوجوانان


ویراستار عزیز،

بررسی تأثیر دوگانه رسانه های اجتماعی بر سلامت و رشد نوجوانان

مقاله “استفاده از رسانه های اجتماعی و رفتارهای مخاطره آمیز سلامت در جوانان: مرور سیستماتیک و متاآنالیز” منتشر شده در BMJ (2023)[1] تجزیه و تحلیل روشنگری در مورد خطرات مرتبط با استفاده از رسانه های اجتماعی نوجوانان ارائه می دهد. با این حال، گفتمان در مورد نقش رسانه‌های اجتماعی در رشد و سلامت روان نوجوانان، نیاز به دیدگاه دقیق‌تری دارد و تأثیرات مثبت آن در کنار خطرات را تأیید می‌کند.

تحقیقات اخیر بر نقش حیاتی رسانه های اجتماعی در حمایت از وظایف کلیدی رشدی در دوران نوجوانی، مانند توسعه هویت، رشد آرزوها و مشارکت همسالان تاکید کرده است. [2][3]. این پلتفرم‌ها، به دور از اینکه صرفاً فضاهای مجازی باشند، زندگی آفلاین نوجوانان را منعکس و تقویت می‌کنند و به افزایش عزت نفس، سرمایه اجتماعی و کشف هویت ایمن کمک می‌کنند. [4].

علاوه بر این، رسانه‌های اجتماعی در توسعه و حفظ دوستی‌ها نقش بسزایی دارند، به طوری که اکثر نوجوانان از این پلت‌فرم‌ها برای ارتباط با دوستان جدید و موجود استفاده می‌کنند. [5][6]. این جنبه از رسانه های اجتماعی در طول مرحله رشد که با نیاز شدید به تایید و حمایت همتایان مشخص می شود، بسیار مهم است.

در حوزه سلامت روان، رسانه های اجتماعی می توانند ابزار ارزشمندی برای نوجوانان باشند. فضایی برای بیان خود، تبادل اطلاعات و ایجاد جامعه ارائه می دهد. این امر به ویژه برای کسانی که با چالش های شخصی مانند مشکلات یادگیری یا سوالاتی در مورد هویت جنسی خود سر و کار دارند مفید است، به کاهش احساس تنهایی و افزایش اعتماد به نفس کمک می کند. [7][8].

ضمن شناخت خطرات مرتبط با رسانه های اجتماعی، از جمله مزاحمت سایبری و قرار گرفتن در معرض محتوای نامناسب، حفظ دیدگاهی متعادل که جنبه های مثبت رسانه های اجتماعی در حمایت از رشد نوجوانان را قدردانی می کند، مهم است.

در نتیجه، درک جامع از تأثیر رسانه های اجتماعی بر جوانان مستلزم در نظر گرفتن هر دو جنبه مثبت و منفی آن است. چنین دیدگاه متعادلی برای توسعه استراتژی‌های مؤثر برای به حداکثر رساندن مزایای استفاده از رسانه‌های اجتماعی و در عین حال کاهش خطرات آن حیاتی است.

منابع:
1. Purba AK، Thomson RM، Henery PM، Pearce A، Henderson M، Katikireddi SV و همکاران. (2023) استفاده از رسانه های اجتماعی و رفتارهای خطر سلامت در جوانان: مرور سیستماتیک و متاآنالیز BMJ، 383:e073552 doi:10.1136/bmj-2022-073552.
2. اوریلی، ام.، و همکاران. (2018). آیا رسانه های اجتماعی برای سلامت روان و رفاه مضر هستند؟ بررسی دیدگاه های نوجوانان. روانشناسی بالینی کودک و روانپزشکی، 23 (4)، 601-613. doi: 10.1177/1359104518775154.
3. هارتر، اس (1999). ساخت خود: دیدگاه توسعه ای. نیویورک: گیلفورد پرس.
4. فاکس، جی، و همکاران. (2013). نقش فیس بوک در توسعه روابط عاشقانه مجله روابط اجتماعی و شخصی، 30، 771-794. doi:10.1177/026540751246837
5. گجاریا، ع.، و همکاران. (2011). باورها در مورد ADHD و پاسخ به کلیشه ها: پست های جوانان در گروه های فیس بوک. مجله سلامت نوجوانان، 49، 15-20. doi:10.1016/j.jadohealth.2010.09.004.
6. Lenhart، A.، و همکاران. (2011). نوجوانان، مهربانی و ظلم در سایت های شبکه های اجتماعی. اینترنت پیو و پروژه زندگی آمریکایی
7. واینستین، ای.، و همکاران. (2021). کاربردهای مثبت و منفی رسانه های اجتماعی در میان نوجوانان بستری در بیمارستان به دلیل رفتار خودکشی. مجله نوجوان، 87، 63-73. doi: 10.1016/j.adolescence.2021.04.007.
8. بهترین، پی، و همکاران. (2014). ارتباطات آنلاین، رسانه های اجتماعی و رفاه نوجوانان: مروری بر روایت سیستماتیک بررسی خدمات کودکان و نوجوانان، 41، 27-36. doi: 10.1016/j.childyouth.2014.03.001.