ویراستار عزیز
به عنوان یک مراقب سابق، در ابتدا برای همسرم با شروع جوانی آلزایمر و بعداً مادرم مبتلا به دمانس عروقی، من با علاقه فراوان استدلال های متناقض مربوط به منافع عمومی و خطرات اول Aduhelm و اخیراً دو داروی جدید (معجزه) را دنبال می کنم. علاج به نقل از مطبوعات) یعنی Lecanemab و Donanemab. با خواندن “سرنوشت” آدوهلم در مقاله ذکر شده در بالا، فقط می توانم بگویم که در حال حاضر افرادی که علائم اولیه زوال عقل را نشان می دهند، خانواده آنها، مراقبان آنها و بدون شک بسیاری از پزشکان عمومی در مورد شایستگی یا غیر این دو داروی اخیر کاملاً گیج شده اند. آیا باید توسط MHRA تایید شود و سپس توسط NICE ارزیابی شود. توجه می کنم که Donanemab در حال حاضر توسط FDA در حال “بررسی بیشتر” است.
آیا دو داروی اساساً مشابه برای آلزایمر (هر دو آمیلوئید را هدف قرار می‌دهند) یا برای هر بیماری جدی دیگری که تقریباً به طور همزمان منتشر شده‌اند، تا به حال بحث‌های متناقض و بسیار عمومی مانند Lecanemab و Donanemab را برانگیخته‌اند؟
آیا تعجب آور است که مراقبان و اعضای نگران مردم از خود بپرسند که آیا همه اینها فقط “هایپ، فریب یا امید” است؟
خانم شرلی نوروک