ویراستار عزیز
بسیار خوشحالم که این موضوع مهم در این هفته به طور گسترده توسط BMJ پوشش داده شد، اما از تصویر نادرست و تحقیرآمیز دیگری از پزشکان عمومی در پرسش تاریخی درباره مضرات قمار ناامید شدم.
هفته گذشته در گاردین القا شد که پزشکان عمومی در مورد مضرات قمار در رابطه با تجویز ایمی پرامین (دارویی که به ندرت شروع می کنیم، یک عارضه جانبی که در BNF فهرست نشده است و چیزی که حتی همه کارآموزان روانپزشکی بر اساس همان مقاله از آن آگاه نیستند) سوال نمی کنند. و اکنون BMJ. من نگرانی های خود را در مورد این مقاله در توییتر (لینک) مطرح کردم.
قمار به عنوان یک فعالیت سرگرم کننده اوقات فراغت مفهوم سازی شده است. هر بحث سیاستی از DCMS بیرون می‌آید نه DHSC (مثلاً برخلاف الکل و تنباکو). این به طور خاص در برنامه های درسی مراقبت های اولیه در مقطع کارشناسی یا کارشناسی ارشد ظاهر نشده است و دستورالعمل NICE در مورد شناسایی و درمان مضرات قمار تا سال 2024 انتظار نمی رود. تدریسی که عاری از نفوذ صنعت باشد و چارچوبی همه جانبه را اتخاذ کند، فرصتی برای رسیدگی به این موضوع است. (https://www.bmj.com/content/378/bmj.o2267).
همانطور که در مقاله تحلیلی در مورد مالیات قمار برجسته شده است، “روایت غالب در مورد قمار در بریتانیا از رویارویی با علت اصلی مشکل خودداری کرده است”. پزشکان عمومی، مانند دیگران، در مورد مقیاس و علل آسیب های قمار در تاریکی نگه داشته شده اند. به جای اینکه بگوییم آنها به نحوی در این امر مقصر هستند، باید بپرسیم که چرا آنها برای محافظت از بیماران خود اختیاری ندارند و برای جلوگیری از وقوع آسیب در وهله اول چه باید کرد. در زمان بحران نیروی کار، تحقیر و سرزنش نادرست توسط یک همکار مراقبت ثانویه برای چیزی که به پزشکان عمومی در مورد آن آموزش داده نشده است، و چیزی که به عنوان یک فعالیت اوقات فراغت در سیاست ملی چارچوب بندی شده است، مفید و خطرناک است.
منافع رقابتی: محقق مستقل همکار دکتری NIHR، با بودجه NIHR، به میزبانی LSHTM و با پشتیبانی ARC North Thames. نماینده پزشک عمومی در مورد دستورالعمل NICE برای آسیب های قمار (در حال انجام). کارفرمای سابق گروه هرلی، که سؤال غربالگری آنلاین برای آسیب‌های قمار و خدمات قمار مراقبت اولیه ایجاد کرده است. مشاور بالینی موسسه خیریه قمار با زندگی در ظرفیت بدون حقوق.