ویراستار عزیز
از دکتر هیث و دکتر مونتوری از صمیم قلب برای نوشتن این مقاله تشکر می کنم. آنها در مورد آنچه که به کار من به عنوان یک پزشک عمومی در مواجهه با صنعتی شدن پزشکی معنایی می بخشد و چه چیزی مرا حتی در مواجهه با نیروهای فزاینده این صنعتی شدن نگه می دارد، غیرقابل بیان را بیان کرده اند. بحرانی که آنها به‌طور واضح و زیبا توصیف می‌کنند منحصر به مراقبت‌های بهداشتی در بریتانیا و ایالات متحده نیست. همین نیروها در اینجا در کانادا و به گمان من در اکثر کشورهای پردرآمد در کار هستند.
ممکن است همه پزشکان در مورد چنین نیروهایی و اینکه چگونه کار ما را تغییر می دهند چنین احساسی نداشته باشند. بسیاری آن را پیشرفت می دانند و حتی برخی درگیر سود بردن از این نیروها هستند.
یکی از چندین مقاله سنگ محک برای من در طول زندگی حرفه‌ای‌ام، «پزشکی خانواده به‌عنوان ضدفرهنگ» گیل استفنز بر اساس سخنرانی او در اواخر دهه 1970 بود. نیروهای فرهنگی که از زمان سخنرانی دکتر استیونز به پزشکی و جامعه بزرگ‌تر شکل می‌دهند، نیروهای کاپیلایست و بازار هستند. در واقع، فیلسوف سیاسی مایکل سندل قانع‌کننده استدلال کرده است که در طول چهار دهه گذشته ما از یک اقتصاد بازار به یک جامعه بازاری حرکت کرده‌ایم و تأثیر مخرب این امر را بر نهادهای عمومی و خیر عمومی فهرست‌بندی کرده است.
مقاله شما، به نظر من، بخشی از آن سنت ضدفرهنگی غرورآفرین تمرین عمومی است. من این را به طور گسترده با همکاران، دانش آموزان، دوستان و خانواده به اشتراک خواهم گذاشت – هر کسی که برای آنچه که من در مورد مراقبت از مردم به عنوان یک پزشک در سه دهه گذشته ارزش قائل بودم ارزش قائل هستم.