ویراستار عزیز
ما از علاقه به آزمایش ما و پاسخ تشکر می کنیم.
با این حال، مایلیم توجه را به این واقعیت جلب کنیم که موضوعات مطرح شده در پاسخ قبلاً در مقاله مورد توجه قرار گرفته است:
1. همانطور که در بخش تعریف نتیجه مشخص شده است، مطابق با پیشنهاد هیئت نظارت بر ایمنی داده های کارآزمایی، نتیجه کارآزمایی اولیه شامل تماس با بیمارستان بود که توسط متخصصان بهداشت اولیه برای مشاهده یا درمان و با تشخیص عفونت ارجاع شده بود. گروه نویسنده عمدتاً متشکل از پزشکان و متخصصان اطفال است که ارتباط بالینی واضح نتیجه اولیه را تأیید می کنند. اگر واقعاً واکسیناسیون MMR بتواند فراوانی چنین عفونت هایی را کاهش دهد، پیامدهای آن برای بیماران، خانواده ها و جامعه بسیار زیاد خواهد بود.
علاوه بر پیامد اولیه، نتایج کارآزمایی ثانویه شامل تماس با بیمارستان برای عفونت با مدت زمان ≥ 12 ساعت، با HR 1.25 (0.88 تا 1.77) بود. یکی دیگر از پیامدهای ثانویه، تجویز آنتی بیوتیک های سیستمیک پر شده بود. این HR 1.04 (0.88 تا 1.23) را به همراه داشت. بنابراین، در نتایج کارآزمایی، هیچ نشانه ای از اثرات مفید غیر اختصاصی مشاهده نشد.
علاوه بر این، پس از ارسال نسخه خطی، دستورالعملی شامل تماس با بیمارستان با مدت زمان ≥ 6 ساعت منتشر شد.[1] استفاده از این تعریف منجر به 299 رویداد و HR 1.07 (0.82 تا 1.40) شد که بیشتر یادآور پیامد همه تماس‌ها برای عفونت از نظر تخمین HR است، اما نزدیک‌تر به پیامدهای جدی‌تر از نظر 12 ساعت ≥ نرخ رویداد همچنین ر.ک. نظر 2 زیر
2. همانطور که در بخش تعدیل و اصلاح اثر مشخص شده است، یک تحلیل تعاملی برای بررسی تأثیر بالقوه همه‌گیری کووید19 انجام شد. همانطور که در بخش نتایج درست بعد از جدول 3 توضیح داده شد، هیچ تغییر قابل توجهی در اثر مشاهده نشد. همانطور که در جدول 3 مشاهده می شود، HR (95% فاصله اطمینان) برای نتیجه تمام تماس های بین MMR و دارونما 0.88 (0.71 تا 1.08) قبل از قفل، 1.13 (0.83 تا 1.38) در طول قرنطینه و 1.10 (0.86 تا 1.39-1) بود. قفل، آزمون مشترک تعامل، p-value 0.20. و برای توضیح بیشتر، نتیجه تماس‌هایی که ≥ 6 ساعت به طول انجامید، به ترتیب 1.01 (0.66 تا 1.54)، 1.30 (0.84 تا 1.99) و 0.90 (0.54 تا 1.51) HR برای قبل، در حین و پس از قفل شدن، 0=0 بود. 52. برای نتیجه 12 ساعت ≥، HR ها 1.21 (0.67 تا 2.20)، 1.45 (0.83 تا 2.54) و 1.06 (0.56 تا 1.99) قبل، حین و پس از قفل شد، 0.75=p. در نهایت، به زیربخش تحلیل‌های حساسیت اشاره می‌کنیم که در آن بیان شده است که نرخ رویداد در گروه MMR قبل و در حین قفل شدن یکسان بوده است.
3. ما تصدیق می‌کنیم که می‌توانستیم این واقعیت را برجسته کنیم که اکثریت قریب به اتفاق افراد وضعیت واکسیناسیون قبلی مشابهی داشتند، زیرا 99.42٪ از افراد حداقل یک واکسن DTP را قبل از تصادفی‌سازی دریافت کردند و 90.45٪ دو واکسن دریافت کردند. میانگین زمان از آخرین DTP قبل از تصادفی سازی 29.27 روز (متوسط 28 روز) بود. البته هیچ تجویز همزمان وجود نداشت زیرا واکسن‌های MMR تحت شرایط کنترل‌شده در کارآزمایی تجویز شدند. زمان از آخرین DTP قبل از تصادفی سازی (
4. همانطور که در بخش پیشینه مشخص شد، ادبیات موجود یافته های کارآزمایی حاضر را تایید می کند. علیرغم چندین آزمایش بزرگ قبلی در محیط های کم درآمد، هیچ اثر غیر اختصاصی قابل توجهی از واکسن های حاوی سرخک در برابر مرگ و میر یا عوارض در آنالیزهای اولیه یافت نشد.
در نتیجه، کارآزمایی ما از این فرضیه که واکسن MMR اثرات مفید، مرتبط بالینی و غیراختصاصی دارد، پشتیبانی نمی‌کند.
با احترام،
آندریاس جنسن، لون گراف استنسبال و آن کاترین زیماکوف