ویراستار عزیز،
به خوبی در مورد موضوعی تحلیل شده است که به طور دوره‌ای بر سر راه‌اندازی یک داروی جدید با هزینه‌ای که غیرقابل توجیه تلقی می‌شود، یا اعتراض عمومی زمانی که واکسن‌هایی با هزینه‌های گسترده در زمان‌های هراس معرفی می‌شوند، که نمونه آن همه‌گیری COVID-19 است، مطرح می‌شود.
مسلماً، موضوع قیمت(های) دارو پیچیده است و بسیاری ممکن است به اندازه کافی از آنچه در تولد یک داروی «مفید» موفقیت آمیز برای استفاده انسانی و تسکین بالینی / منافعی که انتظار می رود حاصل شود آگاه نباشند. “مولکول های کاندید چندگانه” قبلی باید در مراحل اجباری آزمایش و بررسی شوند تا یک مولکول منفرد احتمالی پدیدار شود. هوش مصنوعی اکنون می تواند به کمک بیاید. فرآیندهای نظارتی همانطور که توسط این صنعت ساخته شده است خسته کننده، دیرهنگام و طولانی بوده است، اما ضروری و اجباری است، حیاتی و حیاتی و به درستی که توسط مرجع نظارتی بیان شده است.
علیرغم این واقعیت که تأسیس، مرکز(های تحقیق و توسعه)، پاداش به دانشمندان و کارکنان نوآور، فروش/بازاریابی و هزینه های سربار متعدد، عدم قطعیت ها و ریسک های پیش بینی شده، نیروی محرکه برای حفظ و ماندگاری در آینده و حفظ آن تمایل به «سود» دارد. اشتهای سرمایه گذاران / سهامداران راضی ماند و مقداری سیری به پایان رسید. آنچه مورد انتقاد قرار می گیرد، سود نیست، بلکه ادعای “سودجویی” تحت پوشش احتمالی هزینه های تحقیق و توسعه است. نه کنشگری نابجا و نه دفاع جانانه از هزینه‌ها/قیمت‌های ادعا شده نمی‌تواند مشکل را حل کند، زیرا اینها ابعاد بین‌المللی دارند و نیازمندی‌های دارویی هستند/جهانی می‌شوند. اوراق سفید، بیانیه‌های موضع، بحث‌ها و مذاکرات می‌تواند به روشن کردن بن بست آشکار کمک کند زیرا قرص برای جامعه بیمار تلخ می‌شود.
پروفسور Murar E Yeolekar، بمبئی.