ویراستار عزیز
کارکنان بسیار آموزش دیده و تجهیزات کافی مسلماً مهم تر از افزایش صرف تعداد تخت های بیمارستانی هستند. این یک چالش رایج است که مراکز پزشکی در سطح جهانی با آن مواجه هستند. تقاضای فزاینده برای خدمات مراقبت های بهداشتی با افزایش متناظر در منابع مالی مواجه نشده است که منجر به کسری قابل توجهی شده است. پزشکان جوان، فارغ‌التحصیلان و کارآموزان اغلب وظایف بی‌شماری را در بیمارستان‌های بزرگ بر عهده دارند و اغلب فشارهای عاطفی قابل‌توجهی را تجربه می‌کنند، به‌ویژه که در اوایل سفر حرفه‌ای خود هستند و برای حمایت از خانواده‌شان به درآمد فوری نیاز دارند.
علیرغم گسترش بسیاری از بیمارستان‌های بزرگ، همانطور که این مقاله نشان می‌دهد، «خدمات بیش از حد کشیده شده‌اند و مراقبت‌ها به خطر افتاده است» که منجر به افزایش مشکلات سلامت روان در میان کارکنان می‌شود. سرمایه گذاری ناکافی در کادر پزشکی نه تنها برای رفاه آنها بلکه برای کیفیت مداوم مراقبت از بیمار نیز مضر است.
تضمین قدرت و پاداش عادلانه برای کارکنان به همان اندازه مهم است. کارکنان باید برای کار مساوی دستمزد منصفانه دریافت کنند، صرف نظر از اینکه آنها فارغ التحصیل هستند یا پزشکان جوان. آنها همچنین باید به طیف گسترده ای از بیمه درمانی و حق مرخصی دسترسی جهانی داشته باشند. در شرق آسیا، مشاهده سلسله مراتب متمایز در میان پزشکان و در نتیجه، دانشجویان رایج است. در حالی که تفاوت در رفاه ممکن است ناشی از سطوح مختلف تخصص و خدمات ارائه شده باشد، اطمینان از انصاف، مقبولیت و پایداری مهم است.
مراقبت های بهداشتی یک سیستم پیچیده است که فراتر از قلمرو فنی گسترش می یابد و حوزه اجتماعی را نیز در بر می گیرد. باشد که سیستم مراقبت های بهداشتی به شیوه ای پایدار عمل کند، مراقبت از بیماران نه تنها بلکه از کارکنان نیز مراقبت می کند، زیرا مراقبت از کارکنان در واقع مراقبت از بیماران است. ماهیت این است که به جای تعویق آن، بودجه افزایش یافته را به سرعت به این هدف هدایت کنیم.