ویراستار عزیز،
ما با علاقه فراوان نتایج کارآزمایی C-GALL را خواندیم که اثربخشی مدیریت محافظه کارانه را با کوله سیستکتومی لاپاروسکوپیک در پیشگیری از علائم و عوارض عود کننده در بزرگسالان مبتلا به بیماری سنگ کیسه صفرا علامت دار بدون عارضه مقایسه کرد. اگرچه نتایج کارآزمایی جالب است، اما باید با احترام با برخی از نظرات و نتایج نویسندگان بیان شده در مقاله مخالف باشیم، زیرا آنها با شواهد موجود در ادبیات متناقض هستند.
این بیانیه که “سیر طبیعی سنگ های صفراوی خوش خیم است” این واقعیت را نادیده می گیرد که سنگ کلیه در حال حاضر یک عامل خطر اصلی برای کلانژیوکارسینوما (CCA) در نظر گرفته می شود. جامع ترین متاآنالیز عوامل خطر CCA تا به امروز، افزایش خطر CCA خارج کبدی (نسبت شانس 5.92) و CCA داخل کبدی (نسبت شانس 3.38) را در بیماران مبتلا به سنگ کیسه صفرا نشان داد. به عنوان یک عامل خطر علّی، مستقل و قابل اصلاح برای کلانژیوکارسینوما.(2)
یک مطالعه سوئدی مبتنی بر جمعیت در سراسر کشور بر روی 192960 فرد مبتلا به سنگ کیسه صفرا بدون کوله سیستکتومی و 345251 بیمار که تحت کوله سیستکتومی قرار گرفتند، افزایش خطر CCA را در هر دو گروه نشان داد. با این حال، با گذشت زمان پس از کوله سیستکتومی، خطر به آرامی به سطح جمعیت پیش‌زمینه کاهش یافت. صرف نظر از روش درمان در واقع، بیمارانی که بدون کوله سیستکتومی درمان شدند، در معرض افزایش خطر CCA باقی ماندند.
به دنبال شواهد بالینی منتشر شده، ما در نظر داریم که افزایش طولانی مدت خطر ایجاد کلانژیوکارسینوما باید در بحث در مورد جوانب مثبت و منفی کوله سیستکتومی در بیماران مبتلا به سنگ کیسه صفرا در نظر گرفته شود.
منابع:
1. Clemens O, Eliahoo J, Kim JU, Taylor-Robinson SD, Khan SA. عوامل خطر برای کلانژیوکارسینوم داخل کبدی و خارج کبدی: یک بررسی سیستماتیک و متاآنالیز J Hepatol 2020؛ 72:95-103. doi: 10.1016/j.jhep.2019.09.007
2. Chen L، Fan Z، SunX، Qui W، Mu W، Chai K، Cao Y، Wang G، Lv G. بررسی عوامل خطر کلانژیوکارسینوما: یک مطالعه تصادفی سازی مندلی. Front Pharmacol 2022; 13:900424. doi: 10.3389/fphar.2022.900424
3. Nordenstedt H، Mattsson F، El-Serag H، Lagergren J. سنگ های صفراوی و کوله سیستکتومی در رابطه با خطر کلانژیوکارسینوم داخل و خارج کبدی. Br J Cancer 2012؛ 106:1011-1015. doi: 10.1038/bjc.2011.607