پاسخ: درمان روزوواستاتین در مقابل آتورواستاتین در بزرگسالان مبتلا به بیماری عروق کرونر: تجزیه و تحلیل ثانویه کارآزمایی تصادفی LODESTAR


ویراستار عزیز

لی و همکاران گزارش اثر استاتین ها بر پیامدهای قلبی عروقی و مرگ و میر (1). آنها همچنین خطر ابتلا به دیابت شیرین (DM) را با استفاده از استاتین گزارش کردند. من نظراتی را در مورد این مطالعه ارائه می کنم.

کوهلی و همکاران خطر ابتلا به دیابت را توسط استاتین ها با اشاره ویژه به وضعیت اختلال گلوکز ارزیابی کرد (2). در طی پنج سال پیگیری، 2.9 درصد از افراد بدون دیابت (سالم) و 14.2 درصد از افراد مبتلا به پیش دیابت به دیابت مبتلا شدند. علاوه بر این، استاتین‌های با شدت بالا با خطر بالاتر ابتلا به دیابت در صورتی که افراد مبتلا به دیابت قبل از دیابت بودند، همراه بود. در مقابل، افراد سالم در هنگام مصرف استاتین‌های با شدت بالا هیچ خطر ابتلا به دیابت را نداشتند. علاوه بر این، افراد مبتلا به پیش دیابت در مقایسه با افراد سالم خطر بیشتری برای پیامدهای قلبی عروقی داشتند. این یافته ها نشان داد که اختلال خفیف متابولیسم گلوکز ممکن است یک عامل خطر برای دیابت با استفاده از استاتین باشد.

با توجه به انواع استاتین، خطر ابتلا به دیابت در استفاده از پیتاواستاتین کمتر از آتورواستاتین بود (3)، که توسط یک متاآنالیز پشتیبانی شد (4). هیچ رابطه دوز-پاسخ در خطر ابتلا به دیابت با استفاده از استاتین وجود نداشت (5)، و ارزیابی خطر اضافی با انواع و دوزهای استاتین مورد نیاز است.

در نهایت، یک متاآنالیز نشان داد که مهارکننده‌های انتقال‌دهنده سدیم-گلوکز-2 به طور قابل‌توجهی بروز DM را در افراد مبتلا به پیش دیابت کاهش می‌دهند (6). پلی داروسازی در افراد مسن تر رایج است. ممکن است تنظیمات مناسب چندین دارو برای مدیریت خطر ابتلا به دیابت مورد نیاز باشد. با این وجود، اثربخشی و ایمنی استفاده از استاتین باید به طور جامع در کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده ارزیابی شود.

منابع
1. Lee YJ، Hong SJ، Kang WC، و همکاران. درمان روزوواستاتین در مقابل آتورواستاتین در بزرگسالان مبتلا به بیماری عروق کرونر: تجزیه و تحلیل ثانویه کارآزمایی تصادفی LODESTAR. BMJ 2023;383:e075837.
2. کوهلی پی، واترز دی دی، نمر آر، و همکاران. خطر ابتلا به دیابت جدید و کاهش خطر قلبی عروقی ناشی از درمان با دوز بالا استاتین در افراد پیش دیابتی و غیر دیابتی: تجزیه و تحلیل از TNT و IDEAL. جی ام کول کاردیول 2015؛ 65 (4): 402-404.
3. میتا تی، ناکایاما اس، آبه اچ، و همکاران. مقایسه اثرات پیتاواستاتین و آتورواستاتین بر متابولیسم گلوکز در بیماران دیابتی نوع 2 مبتلا به هیپرکلسترولمی. J Diabetes Investig 2013؛ 4 (3): 297-303.
4. Cai T, Abel L, Langford O, et al. ارتباط بین استاتین ها و عوارض جانبی در پیشگیری اولیه از بیماری های قلبی عروقی: مرور سیستماتیک با متاآنالیزهای زوجی، شبکه ای و دوز-پاسخ. BMJ 2021؛ 374: n1537.
5. Lee HY، Han KH، Chung WB، و همکاران. ایمنی و اثربخشی پیتاواستاتین در بیماران مبتلا به اختلال گلوکز ناشتا و هیپرلیپیدمی: یک مطالعه تصادفی، برچسب باز، چند مرکزی، فاز IV. Clin Ther 2020; 42 (10): 2036-2048.
6. Singh AK، Singh A، Singh R. دیابت با شروع جدید با مهارکننده‌های سدیم-گلوکز همزمان انتقال دهنده-2 در پیش دیابت: یک متاآنالیز به روز و مکانیسم‌های ممکن. Diabetes Metab Syndr 2023؛ 17 (6): 102789.