پاسخ: مرگ و میر ناشی از آلودگی هوا منتسب به سوخت های فسیلی: مطالعه مشاهده ای و مدل سازی


ویراستار عزیز

این مطالعه به موقع، مرگ و میر بیش از حد جهانی را به دلیل آلودگی هوا (PM0.25 و O3) منتسب به سوزاندن سوخت های فسیلی تخمین می زند. این مبتنی بر تصویربرداری ماهواره‌ای است که در مربع‌های 10 کیلومتری نقشه‌برداری شده است، میانگین آن در طول زمان محاسبه شده و با استفاده از داده‌های اپیدمیولوژیک بلندمدت مرتبط با علت مرگ و کیفیت هوا محاسبه شده است. این مرگ و میرها تقریباً به طور کامل به دلیل شرایط مزمن ناشی از التهاب سیستمیک و استرس اکسیداتیو است که در اثر قرار گرفتن طولانی مدت در معرض آلاینده ها ایجاد یا تشدید می شود. کاهش در استفاده از سوخت‌های فسیلی نه تنها بحران آب و هوا را کاهش می‌دهد، بلکه به طور متناسبی باعث کاهش مرگ و میر جهانی و مرگ و میر بیش از حد در این شرایط می‌شود. با این حال، 5.13 میلیون مرگ بیش از حد دست کم گرفته می شود، زیرا سایر محصولات احتراق مانند گازهای مونوکسید کربن (CO) دی اکسید نیتروژن (NO2) و دی اکسید گوگرد (SO2) را نادیده می گیرد. این گازها پراکنده می شوند و در سطوح سمی نزدیک به منبع خود هستند و بسته به غلظت آنها در عرض چند دقیقه تا چند ساعت عمل می کنند. همچنین لازم به یادآوری است که مرگ و میر معیاری از رویدادهای شدید است که توسط مقادیر شدید و نه متوسط ​​تعیین می شود.

آلاینده‌های گازی در فضای باز پراکنده می‌شوند اما در فضایی که تهویه مناسبی ندارند تجمع می‌یابند. بنابراین، در داخل یک اتاق، CO حاصل از پخت و پز یا گرمایش خانگی می تواند به سرعت به سطح تهدید کننده زندگی 400 ppm برسد. در خارج از منزل، آلودگی هوا ناشی از تراکم ترافیک سنگین در یک جاده به سطح پس‌زمینه در فاصله 100 متری پایین باد از منبع کاهش می‌یابد.

CO اصلی ترین آلاینده گازی است که در اثر احتراق تولید می شود و بزرگترین عامل مسمومیت های غیرعمدی است. سمیت آن را می توان از نظر کیفی با هیپوکسی بافتی توضیح داد که ناشی از اشباع هموگلوبین با اتصال ترجیحی آن به CO است که ظرفیت حمل اکسیژن خون و تحویل آن به بافت ها را کاهش می دهد. این اشباع مستلزم اتصال CO کافی است، یا با قرار گرفتن در معرض سطوح بالا برای مدت کوتاهی یا سطوح پایین برای مدت طولانی. CO همچنین به صورت درون زا تولید می شود و در فیزیولوژی طبیعی نقش دارد، در اثر تخریب هم تولید می شود، در دوران بارداری افزایش می یابد و در سطوح نانومولاری، در مسیرهای داخل سلولی عمل می کند. [1]، و به عنوان یک گازوترانمیتر عصبی شناخته شده است. CO اگزوژن می تواند تأثیری پاتولوژیک بر همه این نقش های فیزیولوژیکی داشته باشد، به عنوان مثال، در میوسیت های بطنی ایزوله و کاردیومیوسیت های مشتق از iPSC انسان قرار گرفتن در معرض CO در غلظت 10 میکرومولار منجر به طولانی شدن پتانسیل عمل، تشکیل دپلاریزاسیون های اولیه پس از دپلاریزاسیون، و رپلاریزاسیون می شود. شکست، این اثرات را می توان در عرض چند صد ثانیه پس از قرار گرفتن در معرض تشخیص داد [2]. اینها همه طرفدار آریتموژنیک در نظر گرفته می شوند. بررسی‌ها با استفاده از مدل‌های محاسباتی قلبی جمعیت‌های سلولی و بافت‌های میوکارد، افزایش احتمال رفتارهای آریتمی مانند ایجاد آلترنان‌ها، پراکندگی قطبش مجدد، پهنای پنجره آسیب‌پذیر برای بلوک هدایت یک طرفه و ورود مجدد را نشان داد: همه اینها می‌توانند به مرگ و میر

یک مطالعه متقاطع موردی طبقه بندی شده با زمان گسترده، با استفاده از داده های بیمارستانی مربوط به آریتمی قلبی و معیارهای آلودگی ساعتی از نزدیکترین محل نظارت، افزایش خطر شروع آریتمی را در چند ساعت اول پس از قرار گرفتن موقت در معرض آلودگی هوا نشان داده است. [3]. به عنوان مثال، جهش‌های کوتاه و موضعی در سطوح آلودگی هوا، در حین انتظار در چراغ‌های راهنمایی، تأثیرات ناچیزی بر سطح میانگین زمانی- مکانی آلاینده‌ها خواهد داشت، اما تأثیری بر میزان مرگ و میر در پس‌زمینه، به جای مرگ و میر اضافی خواهد داشت. .

در حالی که مطالعه حاضر بینش ارزشمندی در مورد اثرات مخرب کیفیت پایین هوا بر پیامدهای سلامتی ارائه می دهد، این تصویر کاملی از آسیب ناشی از آلودگی هوا نیست، که با ارزیابی بیشتر آلاینده های گازی در هر دو حالت کشنده و فرعی تکمیل می شود. سطوح کشنده

[1] Coburn RF. سیگنال دهی مونوکسید کربن (CO)، اکسید نیتریک و سولفید هیدروژن در هنگام مسمومیت حاد CO. فارماکول جلو. 2022؛ 12:830241. doi: 10.3389/fphar.2021.830241.

[2] Al-Owais MM، Steele DS، Holden AV، Benson AP. مکانیسم‌های سلولی قطعی و تصادفی که به آریتمی‌های بطنی ناشی از مونوکسید کربن کمک می‌کنند. فارماکول جلو. 2021؛ 12:651050. doi: 10.3389/fphar.2021.651050.

[3] Xue X، Hu J، Xiang D، و همکاران. قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا ساعتی و شروع آریتمی علامت دار: یک مطالعه موردی در سطح فردی در 322 شهر چین. CMAJ. 2023؛ 195(17):E601-E611. doi: 10.1503/cmaj.220929.