ویراستار عزیز
خواندن مقاله خط تلفن ویژه مراقبت های ویژه برای بیماران و خانواده ها در شماره 2 دسامبر شما سوالات زیادی را ایجاد می کند. بدون شک خانواده ها و بیماران باید مورد توجه و حمایت پزشکان و پرستاران قرار گیرند. من فکر می کنم که تماس مستقیم با تیم های مراقبت های ویژه بدون اطلاعات یا اطلاعات مشاور که از بیمار مراقبت می کند، نامناسب است. مطمئناً مشاورانی که از بیمار مراقبت می کنند افرادی هستند که باید – در صورت لزوم توسط هر یک از کارکنان بدون در نظر گرفتن نقش – از وخامت بیماری مطلع شوند. تیم‌های مراقبت‌های ویژه فوق‌العاده هستند، اما پزشک، جراح یا متخصص اطفال نیستند و «چشم و گوش» نیستند که این مقاله به آنها اشاره می‌کند. بدون شک یک بحث ملی در مورد موضوع “قانون مارتا” مورد نیاز است، اما موضوع اصلی هر گونه شکست احتمالی در نیازهای ارتباطی بخش و خانواده است که با فرآیندهای موازی مورد توجه قرار نگرفته است. همه بیماران در بخش‌های حاد باید روزانه به صورت دوره‌ای ویزیت شوند و برای پرستاران و خانواده‌ها مشخص شود که پزشکان مقیم که از عزیزانشان مراقبت می‌کنند و مشاور مسئول کیستند. هر خانواده ای می تواند در صورت درخواست با یک مشاور ملاقات کند. در صورت نیاز، نظر دوم بیماران بستری باید امکان پذیر باشد اما از سوی پزشکان.
من هم با نکاتی که اسماعیل و اورینتون در قسمت نظر مطرح کردند کاملا مخالفم. همکاران/دستیاران پزشک پزشک نیستند و پزشکان نمی توانند به عنوان «کارآموز» آموزش ببینند. من کاملا موافقم که دانشکده های پزشکی نیاز به گسترش دارند، اما بریتانیا استانداردهای بالایی در آموزش پزشکی دارد که نمی توان و نباید آنها را نادیده گرفت.
ارادتمند شما