ویراستار عزیز،
مدت‌هاست که تشخیص داده شده است که تجویز آن آسان‌تر از عدم تجویز است. (1) حتی در روزهای آخر زندگی، بیماران می‌توانند به ادامه مصرف داروهایی که سود چندانی برای آنها وجود ندارد، تشویق کنند. (2) قطع دارو. که توسط متخصص دیگری تجویز شده است باعث ایجاد عدم اطمینان در کارکنان می شود و اغلب ادامه دادن به آن آسان تر از تأمل در مورد سود یا ضرر بالقوه است.
همانطور که در مورد تجویز، با آموزش اجباری. رشد آموزش اجباری برای پزشکان سریع بوده است و به نظر می رسد با هیچ دیدگاه برنامه درسی فراگیر مدیریت نشده است. فقدان نظارت بر برنامه درسی منجر به تقاضاهایی از پزشکان شده است که بر در دسترس بودن آنها برای ارائه مراقبت های بالینی تأثیر می گذارد. آموزش محرومیت از آزادی، آموزش GDPR، آموزش EDI، آموزش بلند کردن و جابجایی، ACLS، آموزش ایمنی اینترنت، آموزش ایمنی در برابر آتش، آموزش هموگیگلانس، تنها نمونه هایی از مواردی است که پزشکان علاوه بر ارزیابی سالانه خود باید تکمیل کنند. هر آموزش با بهترین انگیزه ها حمایت می شود و اغلب به یک نیاز یا حادثه تایید شده واکنش نشان می دهد. با این حال، آیا این آموزش چند میلیون پوندی کار می کند؟ آیا شواهدی وجود دارد که نشان دهد این برنامه‌ها پزشکان بهتر و ایمن‌تری تولید می‌کنند که نتایج بهتری را برای بیماران به ارمغان می‌آورند؟
تلاش برای کاهش ریسک اغلب باعث ایجاد خطر در سایر زمینه ها می شود. رشد برنامه‌ریزی نشده آموزش اجباری در NHS که با شکاف‌های نیروی کار مبارزه می‌کند، مطمئناً یک عامل خطر مهم برای بیماران و ارائه خدمات است.
اختصاص دادن به یک دکتر مدرن برای تکمیل آموزش اجباری در یک سال – یک روز، یک هفته، یک ماه چقدر منطقی است؟ (3)
برای تصمیم گیری در مورد اینکه در چه مقطعی حجم آموزش اجباری برای بیماران و خدمات به یک خطر بسیار مهم تبدیل شده است، باید یک ارزیابی هزینه فایده از کل برنامه درسی آموزشی اجباری وجود داشته باشد. برای تعداد فزاینده پزشکانی که به صورت پاره وقت کار می کنند، درصد زندگی کاری آنها که به چنین آموزش هایی اختصاص داده شده است حتی بیشتر است.
همانند دارو، تجویز آموزش های اجباری تر از کاهش تعداد برنامه ها یا مدت آموزش ضروری آسان تر است.
زمان آن فرا رسیده است که رویکردی جامع تر به آموزش اجباری در سطح ملی و در سطح اعتماد اتخاذ شود، اما مانند توصیف اینکه چه کسی شجاعت رهبری را دارد؟
پروفسور ماکس واتسون
مشاور طب تسکینی
اعتماد غربی، اوماغ
منابع
1. Duncan P، Duerden M، Payne RA. توصیف: دیدگاه مراقبت اولیه Eur J Hosp Pharm. 2017 ژانویه؛ 24 (1): 37-42. doi: 10.1136/ejhpharm-2016-000967. PMID: 31156896; PMCID: PMC6451545
2. Magnolia Cardona، Paulina Stehlik، Peter Fawzy، Oyungerel Byambasuren، Jarrah Anderson، Justin Clark، Shelley Sun & Ian Scott (2021) اثربخشی و پایداری توصیف برای بیماران مسن بستری در بیمارستان در نزدیکی پایان عمر: یک بررسی سیستماتیک، نظر متخصص در مورد دارو ایمنی، 20:1، 81-91، DOI: 10.1080/14740338.2021.1853704
3. Rao, Sandhya K. MD; Kimball، Alexa B. MD، MPH; لرهوف، سارا آر. ام.اس. Hidrue، Michael K. PhD; Colton, Deborah G. MSW; فریس، تیموتی جی. MD، MPH; تورچیانا، دیوید اف. ام دی. تأثیر بار اداری بر پزشکان دانشگاهی: نتایج یک نظرسنجی پزشک در سطح بیمارستان. پزشکی دانشگاهی 92(2):p 237-243, فوریه 2017. | DOI: 10.1097/ACM.0000000000001461