ویراستار عزیز،
این مقاله به درستی به خطراتی اشاره می کند که می توان از مصرف بیش از حد مواد غذایی فوق فرآوری شده مشاهده کرد و مشکلاتی را که برای سیاست های بهداشت عمومی آینده تعریف می کند.
یکی از اجزای کلیدی این سیاست آینده باید انصاف در طبقات اجتماعی-اقتصادی برای دسترسی به یک رژیم غذایی متعادل و سالم باشد.
ما می دانیم که مصرف مواد غذایی فوق فرآوری شده در طبقات اجتماعی-اقتصادی پایین بیشتر است (1) و این به دلیل ترکیبی از عوامل از جمله، اما نه محدود به، اهداف تبلیغاتی و دسترسی به جایگزین های سالم تر است (1، 2). .
سیاستهای قبلی بهداشت عمومی گزینههای این گروهها را محدود کرده است، که تا حدی امکان گسترش مواد غذایی جایگزین، مانند آغاز غذای فوقفرآوریشده را فراهم میکند (3). این مقاله برخی از این سیاستها را بهعنوان الهامبخش برای محدود کردن مصرف غذاهای فوقفرآوریشده در سراسر کشور، مانند بهبود برچسبگذاری، پیشنهاد میکند. شناخته شده است که این استراتژی ها در مقایسه با سایر استراتژی های ممکن، کمتر از طبقات اجتماعی-اقتصادی پایین تر سود می برند (3).
جایگزین های غذاهای فوق فرآوری شده و منابع برای ایجاد وعده های غذایی سالم تر، باید در دسترس تر شوند، نه اینکه صرفاً گزینه غذایی ارزان تر را محدود کنند.
منابع:
(1) Coyle, DH, Huang, L., Shahid, M. et al. تفاوت اجتماعی-اقتصادی در خرید غذاهای فوق فرآوری شده در استرالیا: تجزیه و تحلیل پانل خرید خواربار فروشی خانگی نماینده ملی. Int J Behav Nutr Phys Act 19, 148 (2022). https://doi.org/10.1186/s12966-022-01389-8
(2) Baraldi LG، Martinez Steele E، Canella DS، و همکاران، مصرف غذاهای فوق فرآوری شده و عوامل اجتماعی جمعیت شناختی مرتبط در ایالات متحده بین سالهای 2007 تا 2012: شواهدی از یک مطالعه مقطعی نماینده ملی BMJ Open 2018؛ 8:e020574. doi: 10.1136/bmjopen-2017-020574
(3) Thomson K، Hillier-Brown F، Todd A، McNamara C، Huijts T، Bambra C. اثرات سیاست های بهداشت عمومی بر نابرابری های بهداشتی در کشورهای با درآمد بالا: بررسی چتر. بهداشت عمومی BMC. 2018؛ 18 (1): 869