ویراستار عزیز،
نزدیک به دو دهه از زمانی که Sritharan نگرانی هایی را مطرح کرد که نوسازی مشاغل پزشکی (MMC) اندازه «قبیله گمشده» SHOs را افزایش می دهد (1) و سه دهه از زمانی که دیلنر گزارش داد که قبیله اصلی گم شده است (2) می گذرد. در آن زمان 103 از 20601 SHO در یک برنامه آموزشی نبودند. به سرعت تا سال 2023 و بیش از نیمی از SHO ها اکنون در این موقعیت هستند (3).
مطالعات اخیر توسط آموزش بهداشت انگلستان (HEE) و شورای پزشکی عمومی (GMC) گزارش داده است که مشارکت در سال “Foundation Year 3” (F3) از 19٪ در سال 2010 به 70٪ در سال 2020 افزایش یافته است (3، 4). SHO گزارش می‌دهد که مهلت آموزشی می‌تواند به آنها کمک کند تا تخصص مورد نظر خود را تأیید کنند، شایستگی بالینی کسب کنند و رقابت‌پذیری CV خود را بهبود بخشند (5). با این حال، منطق اصلی پشت MMC ارائه آموزش‌هایی بود که ابتدا با تخصص‌های بیشتر، با توانایی نشان دادن صلاحیت بالینی، و از طریق فرآیندی که در آن زمان تلف نمی‌شود، گسترده بود (1). بنابراین، نتایج کارآموز از وقت گذاشتن و اهداف MMC برای پست های آموزشی بسیار مشابه به نظر می رسد، با تنها تفاوت مادی این است که آن را “زمان تلف شده” یا “زمان بیرون” نامید.
قبیله گمشده کنونی، ژنرال Z، سال های بیشتری کار خواهد کرد و انتظار می رود بیش از هر نسل قبل از خود، شغل یا شغل بیشتری داشته باشند. آنها عادت دارند برند شخصی‌شان را خودشان تنظیم کنند و انتظار دارند که محل کارشان به افرادی که هستند و چگونه می‌خواهند شغلشان را دنبال کنند، احترام بگذارد. در حالی که آخرین استراتژی HEE توزیع مجدد کارآموزان به دور از شهرها و شهرهایی است که در آن ارتباط شخصی دارند و به سمت مناطقی که نسل‌های قبلی خانه می‌نامند، کارآموزان بالقوه به طور فزاینده‌ای نه می‌گویند و در عوض استقلال، انعطاف‌پذیری و قطعیت بیشتر عدم آموزش را انتخاب می‌کنند. پست ها (4). بنابراین از آنجایی که نسل دیگری از SHOهای گمشده زمان خود را صرف یافتن خود می کنند، آیا راهی وجود دارد که این زمان را به عنوان زمانی که به خوبی صرف شده است تشخیص دهیم؟
نوسازی مشاغل پزشکی تغییر از آموزش مبتنی بر زمان به آموزش مبتنی بر شایستگی را آغاز کرد (1، 7). در سال 2021، هیئت آموزشی کالج‌های سلطنتی مشترک پزشکان (JRCPTB) و کمیته مشترک آموزش جراحی (JCST) برنامه‌های درسی را معرفی کردند که شایستگی‌های مورد انتظار از یک کارآموز را در هر سطح، بدون توجه به زمان صرف شده در آموزش، مشخص می‌کند. بسیار مهم است که پزشکان مجبور نیستند در یک برنامه آموزشی به این شایستگی ها دست یابند، مشروط بر اینکه بتوانند آنها را اثبات کنند. گواهی جایگزین برای ورود به آموزش تخصصی پزشک عالی یا گواهی آمادگی برای ورود به آموزش عالی جراحی (CREHST) به SHO ها اجازه می دهد این را در طول فرآیند درخواست ثبت تخصصی (SpR) نشان دهند و به سمت آموزش های تخصصی بالاتر پیشرفت کنند.
به طور خلاصه، نیمی از قبیله گمشده اصلی SHOها از همان ابتدا خواهان پیشرفت تخصص خاصی بودند. نیمی دیگر خواهان آموزش گسترده ای بودند که به آنها امکان پیشرفت و تصمیم گیری همزمان در مورد تخصصشان را بدهد (2). 30 سال بعد، الگوی مشابهی همچنان ادامه دارد. نیمی از SHO ها هنوز قادر به پیشرفت نیستند و در همان نقطه ای که چند سال پس از شروع کار غیر آموزشی از آنجا خارج شدند، دوباره به آموزش ملحق شدند. مسیر جدید مبتنی بر شایستگی، این مشکل را با ارائه روشی جایگزین برای آموزش به آنها حل می کند و در عین حال کنترل زندگی آنها و انعطاف پذیری برای تصمیم گیری در حین پیشرفت را حفظ می کند. آیا بالاخره زمان آن فرا رسیده است که این مسیر را به عنوان یک مسیر مشروع تبلیغ کنیم؟ شاید در آن صورت از دست دادن نسل دیگری از SHO ها جلوگیری کنیم.
منابع
1. Sritharan K. مدرن کردن مشاغل پزشکی و قبیله گمشده. BMJ. 2005؛ 331 (7522): s177-s9.
2. Dillner L. افسران ارشد خانه: قبایل گمشده. Bmj. 1993؛ 307 (6918): 1549-51.
3. گزارش نیروی کار GMC 2023. شورای پزشکی عمومی; 2023.
4. Silverton R. پدیده F3: بررسی یک هنجار جدید و پیامدهای آن. لندن، انگلستان: آموزش بهداشت انگلستان; 2022.
5. کلیسای اچ. وقفه آموزشی پس از پایه گذاری (“F3”): ارزیابی تأثیر آن بر آموزش پزشکی پس از تحصیل. ناتینگهام، انگلستان: دانشگاه ناتینگهام، ناتینگهام MCR; 2023.
6. شرکت M. Gen Z چیست؟ 2023 [updated 20/03/2023; cited 2023 26/11/2023]. در دسترس از: https://www.mckinsey.com/featured-insights/mckinsey-explainers/what-is-g….
7. جیمز HK، گریگوری RJH. طلوع یک دوره آموزشی جدید مبتنی بر شایستگی. Bone Jt Open. 2021؛ 2 (3): 181-90.