ویراستار عزیز،
ادامه سرمایه‌گذاری در سیستم‌های فناوری اطلاعات محلی برای Trusts کاملاً بی‌معنی است. ممکن است در ابتدا به نظر ارزش بهتری داشته باشند، اما چنین صرفه‌جویی‌های حداقلی تقریباً بلافاصله با هزینه‌های هنگفت در تلاش‌های مکرر برای ارسال اطلاعات حیاتی بیمار به یک Trust متفاوت در فاصله ۳ مایلی از بین می‌رود. همیشه این پزشک فقیر است که در نهایت وقت خود را برای جستجوی اطلاعات از دست رفته یا تلاش برای انتقال جزئیات مهم بیمار به Trust دیگر یا A&E تلف می کند. بدون یک سیستم فناوری اطلاعات گسترده NHS، رایانه ها به ماشین تحریرهای بسیار گران قیمت تبدیل می شوند.
سیستم‌های فناوری اطلاعات NHS تحت تأثیر WannaCry قرار گرفتند، زمانی که فاش شد که برخی از بیمارستان‌ها هنوز از نسخه‌ای از ویندوز XP استفاده می‌کنند که آنقدر قدیمی بود که مایکروسافت صدور وصله‌های امنیتی را متوقف کرده بود. (در هر صورت، هیچکس وقت نصب وصله های امنیتی صادر شده را نداشت).
این مسئولیت دولت است که سرمایه لازم را برای یک سیستم فناوری اطلاعات گسترده NHS در دسترس قرار دهد، و مسئولیت NHSE برای تهیه و نصب آن در زمان دو برابر است. در غیر این صورت، بیماران به مرگ غیرضروری ادامه خواهند داد.
توجه داشته باشید، این کار باید در هفته آینده انجام شود، زیرا Palantir (متعلق به پیتر تیل، یک ترامپ حامی آزادیخواه) برای هر تکه از داده‌های محرمانه بیماران NHS، ابزاری برای دریافت قرارداد عظیم پلتفرم داده است. هیچ انصرافی برای بیماران نیز وجود نخواهد داشت. بنابراین محرمانه ترین اطلاعات پزشکی ما خواه ناخواه در Palantir آپلود می شود. در این صورت هیچ تضمینی برای ناشناس ماندن زمانی که آن داده های بیمار به فروش می رسد وجود ندارد.
فقط فکر کردم بهش اشاره کنم