خودمختاری: جنبه ای که معمولاً در اجرای هوش مصنوعی در تشخیص مراقبت های بهداشتی نادیده گرفته می شود.

ویراستار عزیز،

چان و همکاران نکته مهمی را در مورد شکاف برابری در تشخیص مراقبت های بهداشتی و پیشرفت سریع هوش مصنوعی (AI) مطرح می کند، که نویدبخش رفع این مشکل است. مقاله آنها چالش های مختلفی را در مورد پیاده سازی هوش مصنوعی در تشخیص مراقبت های بهداشتی مورد بحث قرار داده است. با این حال، مسائل اخلاقی مانند “احترام به خودمختاری” باید بیشتر مورد بررسی قرار گیرد زیرا به همان اندازه مهم است که به شکاف برابری پرداخته شود. (1)

هوش مصنوعی در تشخیص مراقبت های بهداشتی می تواند ابزار قدرتمندی باشد، اما محدودیت هایی دارد. همانطور که مقاله اشاره می کند، ابزارهای هوش مصنوعی با چالش های ناشی از سوگیری بالقوه در مجموعه داده های مورد استفاده برای آموزش الگوریتم دست و پنجه نرم می کنند. همچنین بر نیاز به شفافیت در استفاده توسعه دهندگان داده های بالینی تاکید می کند، زیرا این امر برای نظارت و ارزیابی کیفیت آن بسیار مهم است. (1) در راستای این موضوع، دیدگاه‌های بیماران در مورد گسترش استفاده از هوش مصنوعی در تشخیص مراقبت‌های بهداشتی، چندین نگرانی معتبر را ایجاد کرده است. این موارد از امنیت اطلاعات پزشکی آنها تا قابل اعتماد بودن نتایج تولید شده و پاسخگویی در صورت بروز خطا را شامل می شود. (2،3)

در حالی که فناوری‌های مبتنی بر هوش مصنوعی فرصت‌های امیدوارکننده‌ای را برای تشخیص مراقبت‌های بهداشتی عادلانه‌تر ارائه می‌دهند، بسیار مهم است که با دقت قدم برداریم تا از به خطر انداختن استقلال و ایمنی بیمار جلوگیری شود. در اخلاق زیستی، اصل احترام به استقلال اهمیت قابل توجهی دارد. این مدعی است که بیماران باید آزادی تصمیم گیری در مورد مراقبت های بهداشتی را بدون هیچ گونه اجبار یا تأثیر خارجی داشته باشند. (4) دو سناریو حیاتی وجود دارد که در آن استفاده از هوش مصنوعی در تشخیص مراقبت های بهداشتی می تواند به طور بالقوه حقوق بیمار را نقض کند. اولین مورد زمانی است که بیمار از استفاده از هوش مصنوعی در فرآیند تشخیص خود بی خبر است و دوم زمانی است که ابزارهای هوش مصنوعی تنها گزینه موجود هستند.

برای پرداختن به این مشکل، توجه به اصل احترام به استقلال در اجرای هوش مصنوعی در تشخیص مراقبت های بهداشتی و لزوم اطمینان از در دسترس بودن گزینه های جایگزین بسیار مهم است. خودمختاری بر حق افراد برای تصمیم گیری آگاهانه در مورد مراقبت های بهداشتی تاکید می کند. بیماران باید به طور کامل در مورد فرآیند، میزان دقت و محدودیت‌های بالقوه مطلع شوند و مفاهیم (خطرات یا مزایای مرتبط) را برای تصمیم‌گیری بر اساس ارزش‌ها و ترجیحات خود درک کنند. (5) صرف نظر از دقت و به موقع بودن یک تشخیص مراقبت های بهداشتی، بیمار باید همیشه به گزینه ها و روش های تشخیصی مختلف دسترسی داشته باشد.

احترام به استقلال همچنین به معنای ترویج رویکرد بیمار محوری است که ارزش ها، نیازها و باورهای بیماران را در طول سفر مراقبت های بهداشتی آنها در اولویت قرار می دهد. این رویکرد تشخیص می دهد که بیماران افراد منحصر به فردی با سوابق و تجربیات متنوع هستند که تصمیمات مراقبت های بهداشتی آنها را شکل می دهند. (6) در رویکرد مراقبت بیمار محور، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی می توانند رضایت و رفاه بیمار را افزایش دهند و در نهایت به نتایج سلامت بهتر کمک کنند. (7) هوش مصنوعی در تشخیص مراقبت های بهداشتی باید مراقبت بیمار محور را در اولویت قرار دهد تا از به حاشیه راندن بیماران جلوگیری شود. در حالی که ابزارهای هوش مصنوعی ممکن است تمایل داشته باشند که الگوریتم‌ها را بر اولویت‌های بیمار اولویت‌بندی کنند، که منجر به یک رویکرد یک‌اندازه مناسب برای همه می‌شود، توسعه آن باید شامل بودن را در اولویت قرار دهد. این به معنای اطمینان از اینکه جمعیت‌های مختلف بیماران در مجموعه داده‌های آموزشی نشان داده می‌شوند و الگوریتم‌ها تغییرات فردی را در نظر می‌گیرند. با این کار می توانیم از به حاشیه راندن بیماران جلوگیری کنیم و اطمینان حاصل کنیم که مراقبت های بهداشتی برای همه موثر و عادلانه است. علاوه بر این، ابزارهای هوش مصنوعی باید به جای جایگزینی تعامل انسانی، فضایی را برای مراقبت شخصی و تصمیم‌گیری مشترک حفظ کنند.

در نتیجه، همانطور که هوش مصنوعی به تغییر تشخیص مراقبت های بهداشتی و رفع شکاف برابری آن ادامه می دهد، حفظ اصول استقلال و اطمینان از اینکه بیماران در مرکز فرآیند تصمیم گیری مراقبت های بهداشتی باقی می مانند، حیاتی است.

منابع:

1. Chan SCC، Neves AL، Majeed A، Faisal A. پل زدن شکاف برابری به سمت هوش مصنوعی فراگیر در تشخیص مراقبت های بهداشتی. BMJ. 2024؛ 384: q490. https://doi.org/10.1136/bmj.q490
2. ریچاردسون جی پی، اسمیت سی، کرتیس اس، واتسون اس، ژو ایکس، بری بی، و همکاران. نگرانی بیماران در مورد استفاده از هوش مصنوعی در مراقبت های بهداشتی npj پزشکی دیجیتال. 2021؛ 4 (1). https://doi.org/10.1038/s41746-021-00509-1
3. مصباحی O، سید L، Le Feuvre P، Cobb J، Jones G. دیدگاه های عمومی بیمار از هوش مصنوعی در مراقبت های بهداشتی: یک مطالعه تکنیک گروهی اسمی. سلامت دیجیتال. 2021؛ 7. https://doi.org/10.1177/20552076211063682
4. Entwistle VA، Carter SM، Cribb A، McCaffery K. حمایت از استقلال بیمار: اهمیت روابط پزشک و بیمار. مجله داخلی عمومی. 2010. ص. 741–745. https://doi.org/10.1007/s11606-010-1292-2
5. Kilbride MK، Joffe S. عصر جدید پیامدهای استقلال بیمار برای رابطه بیمار و پزشک. جاما – مجله انجمن پزشکی آمریکا. 2018. ص. 1973-1974. https://doi.org/10.1001/jama.2018.14382
6. McMillan SS, Kendall E, Sav A, King MA, Whitty JA, Kelly F, et al. رویکردهای بیمار محور به مراقبت های بهداشتی: مروری سیستماتیک از کارآزمایی های تصادفی کنترل شده تحقیق و بررسی مراقبت های پزشکی. 2013. ص. 567–596. https://doi.org/10.1177/1077558713496318
7. Kuipers SJ، Cramm JM، Nieboer AP. اهمیت مراقبت بیمار محور و ایجاد مراقبت مشترک برای رضایت از مراقبت و سلامت جسمی و اجتماعی بیماران مبتلا به چند بیماری در محیط مراقبت اولیه. تحقیقات خدمات بهداشتی BMC. 2019؛ 19 (1). https://doi.org/10.1186/s12913-018-3818-y