ویراستار عزیز
تعریف سهل‌انگیز NHS انگلستان از بخش‌های مجازی و تمرکز بر ظرفیت‌سازی، باعث گسترش سریع خدمات موجود و موجی از بخش‌های مجازی جدید در سراسر کشور شده است. این بخش‌ها اغلب در سیلوها کار می‌کنند و قابلیت، تمرکز بالینی و ارزش پول آنها بسیار متفاوت است. ناهمگونی، معیار و استانداردسازی معیارهای مراقبت را بسیار دشوار می کند. توانایی آنها برای تأثیر مثبت بر ضعف و مراقبت از سالمندان به دلیل کسری مداوم در مراقبت اجتماعی مانع می شود. نویسنده این مقاله خلاصه ای عالی از محتوای WHAHC 2023 ارائه کرده است و تشخیص داده است که تنوع و چالش هایی که در بریتانیا می بینیم در سراسر جهان نیز دیده می شود.
دستیابی به رضایت بیماران و پزشکان به چیزی بیش از غلبه بر بدبینی سیاسی نیاز دارد، بلکه نیازمند اعتماد و درک خدماتی است که از آنها خواسته می شود تا با آنها کار کنند. با چنین تنوعی در سراسر جهان و بریتانیا، ایجاد این اعتماد بسیار دشوار می شود. هیچ ارز رایجی در مراقبت مجازی وجود ندارد و در نتیجه بیماران و پزشکان در مورد آنچه می توان ارائه کرد سردرگم می شوند. همپوشانی مناطق جغرافیایی بخش ها به این سردرگمی به ویژه برای بیماران و پزشکان عمومی می افزاید.
بودجه محصور شده به طور خاص برای بخش‌های مجازی برای ایجاد جوخه‌های پروازی خاص، چند استعدادی که قادر به ارائه خدمات تشخیصی و درمانی کامل و جامع خانگی هستند، که توسط برخی مراکز به نمایش گذاشته می‌شود، کافی نبود. در حالی که تمرکز بر ظرفیت، سرفصل‌ها را ایجاد می‌کرد و اندازه‌گیری آن آسان بود، اکنون ما واقعاً باید روی توسعه قابلیت‌ها تمرکز کنیم. به حداکثر رساندن آنچه که می توان به دست آورد با حفظ ایمنی مطلق بیمار. تقاضا و ظرفیت طبیعتاً به دنبال خواهد داشت. بسیاری از سیستم ها در سراسر کشور اکنون به مرحله ساختن سیستم های مشترک و یکپارچه بین بخش های همسایه رفته اند. استفاده از بهترین چیزهایی که توسعه یافته است و به حداکثر رساندن دسترسی، مراقبت، کیفیت و سود بیمار. با همکاری، به اشتراک گذاشتن ایده‌ها در مورد آینده NHS و سایر پلتفرم‌ها، می‌توانیم دامنه آنچه را که می‌توانیم ارائه کنیم، به شدت افزایش دهیم.
شما آزاد هستید که در این موضع بدبینانه که بخش‌های مجازی قصد دارند بیماران را از بیمارستان بیرون کنند و مراقبت‌های بهداشتی را با قیمت ارزان ارائه می‌کنند و در عین حال سرفصل‌هایی را که ادعا می‌کنند ظرفیت NHS را افزایش می‌دهند، می‌پذیرند یا می‌توانید تشخیص دهید که روش ارائه مراقبت‌های بهداشتی ما باید تغییر کند. نظارت مستمر از راه دور به این معنی است که بیماران مجازی ما می توانند با دقت بیشتری نسبت به اکثر بیماران بستری ما تحت نظر باشند. از طریق برنامه بخش‌های مجازی، ما پزشکان می‌توانیم ارائه مراقبت‌های بهداشتی را به طور اساسی بازتعریف کنیم، بیماران خود را توانمند کنیم، آنها را آزاد کنیم و مراقبت‌های فردی واقعی را ارائه دهیم. ما به بیمارستان ها نیاز داریم، اما طراحی، هدف و تمرکز آنها باید تکامل یابد. نظر من این است که مراقبت مجازی با فناوری فعال، با نظارت متمرکز بر بیمار، باید به ستون فقرات NHS مدرن تبدیل شود. بیمارستان ها باید برای درمان بستری مورد استفاده قرار گیرند و برای ارائه محیط های همه کاره ای که آسیب را به حداقل می رساند و از رفاه و بهبودی حمایت می کند، دوباره طراحی شوند. ما باید با هم کار کنیم؛ ما باید تخصص و منابع را به اشتراک بگذاریم. ما باید به بیماران خود گوش دهیم و آنچه را که نیاز دارند به آنها بدهیم تا بتوانند کیفیت زندگی واقعی را در طول زندگی داشته باشند.